24-05-2024

Vandaag werd mij moeder als verrassing opgehaald door de Ambu wens. Een prachtig initiatief waarbij mensen hun laatste wens kunnen indienen. Nu heeft mijn moeder helaas niet lang meer, dus dit kwam voor haar als een welkome verrassing. Ze wist namelijk niet precies wat we gingen doen, een vriendin van de familie, Ineke, had de Ambu wens namelijk ingezet als verrassing nadat mijn moeder aangegeven had dat ze nog graag een boottochtje wilde doen. Dat de Ambulance voor de deur stond had ze niet verwacht. Twee vriendelijke en zorgzame mannen die geheel tot haar dienst stonden die dag en bereid waren om overal naar toe te rijden. Hoe ver dit ging kwamen we later die dag achter, iets wat we niet hadden verwacht. Ze namen ons mee naar Amsterdam, waar ze een mooie boottocht voor ons hadden gevonden. Mijn moeder en Ineke in de ambulance en ik en haar kleinzoon er achteraan (want die moesten natuurlijk mee). Bij de boottocht aangekomen bleek dat ze een hele rondvaart boot voor ons privé hadden geregeld! Wat fantastisch, mijn moeder was helemaal overweldigend. De vriendelijke kapitein en zijn metgezel zorgden dat we niets te kort kwamen. Bij de prachtige Amsterdamse grachtenpandjes kwamen de herinneringen van vroeger weer boven bij mijn moeder en je zag dat de persoonlijke aandacht haar zo mooi liet opleven, ze kwam zelfs even op het achterdek staan om te genieten van het mooie weer. Maar helaas, de boottocht kwam toch echt tot een eind, en zo de dag ook, dachten we. Maar eenmaal aangemeerd hadden de ambulance broeders een heel andere verrassing, "Het is uw dag mevrouw, en we zijn er de hele dag voor u". Dit hadden we allemaal niet zien aankomen. "Wilt u nog ergens graag heen"? Mijn moeder was helemaal beduusd en kon zo snel niets verzinnen. Opeens zei ze, "ja! Ik wil nog wel graag een visje ergens eten, in Urk of Volendam". De mannen twijfelden geen moment, "Volendam gaan we redden vandaag mevrouw", en voor we het wisten waren we op weg. Eenmaal aangekomen in Volendam bleek er veel aan de weg te worden gewerkt, maar voor de mannen van de Ambu wens geen probleem, al vragend kwamen we steeds dichter bij het centrum. Het voordeel van een ambulance is dan dat ze overal voor de deur mochten parkeren, dus zelfs het stukje kade van Volendam was voor hun geen enkel probleem. Voor het terrasje werd mijn moeder uit de ambulance gereden op het fijne bed waar ze de reis op had gelegen. En zo zaten we binnen no time lekker te genieten van de Volendamse sfeer en het visje. We hebben de mannen bedankt, die overigens vrijwilligers waren, met ook een visje, ondanks dat ze daar wel een bescheiden budget voor hadden. Wat een fantastische dag. Toen we zagen dat mijn moeder moe werd, was het tijd om weer naar huis te gaan. Thuis aangekomen namen de mannen afscheid. Pas toen de mannen weg waren kreeg mijn moeder het even te zwaar, wat een prachtige dag, dat mensen dat allemaal voor je doen is gewoon geweldig.

Ze was zeer vereerd. Dank jullie Ambu wens voor een dag om nooit meer te vergeten.