Nog 1 keer in de Biesbosch

Zondag 13 januari 2008 was het zover. Nog één keer mocht mijn vader naar zijn geliefde Biesbosch.Het gebied waar hij ruim 25 jaar gewerkt heeft in de natuur en op het water als medewerker van Staatsbosbeheer.Begin 2005 werd darmkanker geconstateerd en door een aantal complicaties moest hij al gauw zijn werkzaamheden stoppen.Aangezien mijn vader niet…

Een Droomwens.

Mijn mijn man Henk is heel ernstig ziek ( hersentumor kwaadaardig en snel groeiend)Al vanaf 2004, toen het ondekt is ,is het voor ons de vraag van hoelang nog.Daarom heeft Jessica onze dochter contact gezocht met de Dreamfoundation.Al vrij snel was het antwoord ,ja hoor Henk mocht een wens insturen.Maar ja Henk had zo iets…

Afscheid nemen.

Donderdag 21 februari, om 10.15 uur, meldden Kees en Hanneke zich op de kamer vanGerda, in het revalidatiecentrum in Hoensbroek. Mijn echtgenote heeft 3 maanden geleden een zeer ernstig auto-ongeluk gehad en het iseigenlijk een (groot) wonder dat ze er nog is.In de tussentijd is haar beste vriendin Marjan, in korte tijd, zeer hard achteruit…

Carola Smit (BZN)

Deze laatste wens gaat over onze moeder, Mia den boer uit Hoogvliet, zij is geboren op16 september 1944 in Rotterdam en dus nog maar net 63 jaar jong.Onze moeder kwam al op zeer jonge leeftijd in een erg zwaar en moeizaam leven terecht. Op de leeftijd van bijna 18 jaar jong kreeg ze haar 1e…

Kerstmarkt

Het begon allemaal 20 December 2007, toen ik een smsje kreeg van mijn tante (Mariska Termoshuizen), die dit allemaal geregeld heeft:`Wat zou jouw moeder (Marian Janssen) nog het allerliefste doen met Anja Termoshuizen?’Mijn moeder was 24 December jarig en m’n tante wilde haar wat geven, iets onvergetelijks!Mijn moeder en Anja zijn al jaren dikke vriendinnen,…

Verjaardag Oma vanuit Enschede

In mijn Moeders hart leefde al maanden een wens om haar verjaardag nogeenmaal te vieren en wel haar 95 ste.Ze gaf ook steeds aan wie we uit moesten nodigen en in grote lijnen dedag in moesten vullen.Door diverse opnames en een heupoperatie ging haar fysieke en lichamelijketoestand behoorlijk achteruit.Ze begon in de war te raken…

Een onvergetelijke avond dankzij Stichting Ambulance Wens

Dolgraag wilde mevrouw Rosendaal met haar man naar de Volkskerstzang in Zuidland.Doorgaans is zoiets geen probleem, doch voor mevrouw ligt dat wat anders, door ziekteis zij aan bed gekluisterd.Zij woont dan ook al jaren op afdeling De Ruyter, een verpleegafdeling van De Grootenhoek,waar haar man zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengt.Een zinvolle dagbesteding is echter…