Mario is mee geweest.
Eerst naar Harderwijk. Binnendoor over ons bekende wegen. Vanuit de ambulance konden wij prachtig neer buiten kijken, maar van buitenaf zie je niets. Het was nat en laat en zodoende zijn we niet op de begraafplaats geweest. Het was al kwam over vier geweest toen wij bij restaurant Johannes aankwamen waar Geppy en Marianne en Wicher al op ons zaten te wachten. Wieger en Netty zaten aan een tafeltje en mijn brancard werd langs twee tafels gezet, zodat ik met Geppy en Marianne heel wat herinneringen kon ophalen. Met Geppy vooral over Adriaan en Henk, Message, Hongarije, kinderen. Met Marianne over onze studie.
Na het eten was het droog en konden we nog doen naar buiten. Lekker in de buitenlucht met uitzicht over het water. Wat is Harderwijk veranderd. Toen moesten we echt afscheid nemen. Dat ging wel met een hoop gesmolten en tranen en knuffels en dikke zoenen. In de auto, op naar Zwolle.
In de Grote Kerk werden we verwacht en er was zelfs koffie voor ons. Sytse had even tijd om ons te begroeten en ook Andre van den Heuvel kwam kennismaken. Wat een aardig mens is hij. Om 20 uur begon de voorstelling. Andre was in de huid gekropen van Dirk Schuijt, Hanze koopman uit Zwolle in de Gouden Eeuw. Een geschiedenisles met muzikale stukken uit die tijd. Uitgevoerd door het Nederlands Bach Consort. De Hanzestroom is de naam van het stuk en het werd zo goed uitgevoerd dat wij het alle vijf prachtig vonden.
Na afloop bedankten wij Sytse en hij bedankte ons en knuffelde Wieger en mij. Het spetterde weer wat toen we buiten kwamen. Inladen en naar huis.
Bedankt Stichting Ambulance Wens voor deze heerlijke dag!
Bedankt Huig en Jessica, jullie zijn kanjers
Met vriendelijke groet, Loes Hogeweg Nijmegen
P S De volgende dag stond weer ambulance voor de deur. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis. Gelukkig nu weer thuis en toch weer nagenieten.