Eigenlijk is het schandalig dat ik nu pas een berichtje heb gestuurd. Waar lag het aan, op het begin misschien niet durven, willen en uiteindelijk natuurlijk ook niet de tijd er voor hebben genomen. Zeker ook omdat ik in die tijd een blog bij hield voor alle mensen die Hans konden. Want inmiddels zijn we alweer meer als 10 jaar verder. Mijn vader Hans Kok overleed op 21 maart 2013 na 5,5 maand ziek te zijn geweest door de verschrikkelijke ziekte (long)kanker. Op maandag 11 maart was ik op internet aan het zoeken omdat wij met pa en de familie nog één keer iets wilde doen. Maar het ging al dusdanig slecht dat hij niet meer met normaal vervoer op pad kon. Wat was het een uitvinding dat ik op de site van dr geweldigde Stichting Ambulance Wens om onze laatste wens in vervulling te laten gaan. Met z’n allen nog één keer naar de SS Rotterdam. Op zondag 17 maart was het dan zover. Om 10 uur in de ochtend gingen wij in de ambulance naar Rotterdam. Toen wij bij het mega schip aankwamen stond aan dek de rest van de familie, wat een mooi moment! Je zag dat pa het geweldig vond maar echt emotie kon die niet meer tonen. Met de familie en de fantastische vrijwilligers hebben we heerlijk gegeten en genoten. Na de professionele begeleiding en terugrit waren wij rond 16.30 uur thuis. Helemaal op viel pa snel in slaap. Om 19 uur werd hij al rochelend wakker. Het ging niet goed, na de longafdeling te hebben gebeld moesten wij 112 bellen. Met een ambulance werd hij naar het ziekenhuis afgevoerd. Bizar.. nog geen drie uur daarvoor lag hij in een andere ambulance met een hele andere bedoeling.. Maar om daar gelijk mee af te sluiten, hij en wij hebben dit mede dankzij Stichting Ambulance Wens en de fantastische vrijwilligers wel mee kunnen maken. Hieronder kan je de blog nog eens teruglezen mochten jullie interesse hebben: https://hanskok54.blogspot.com/2013/03/laatste-wens.html?m=1
Met vriendelijke groet, Jeroen Kok