Schiermonnikoog

Het nieuws in het ziekenhuis kwam hart aan, nog maar zeer kort te leven. In het gesprek met de medewerkster van Palliatieve zorg werd mijn leven doorgenomen. Zo ook het vele reizen en het frequente bezoek aan Schiermonnikoog. Ik heb misschien wat voor je zei Annemieke en gaf me een folder “Nog één keer er samen op uit…. Een folder van de Stichting Ambulance Wens. Op zaterdag 11 september om 8:00 uur, via internet, de wens ingediend om nog een laatste keer naar Schiermonnikoog te mogen gaan. Even daarna om 10:30 werd er door de stichting gebeld. Ik dacht nog ze hebben zeker aanvullenden info nodig. Maar nee hoor het was al geregeld. Op dinsdag aanstaande zouden wij om 9:00 uur worden opgehaald. Keurig op tijd kwam de ambulance voorrijden. Mirjam (Chauffeuse) en Elra (Verpleegkundige) zorgden ervoor dat ik op de brancard naar binnen in de ambulance werd gereden Een lange rit van zo’n 250 km naar de haven in Lauwersoog werd naar ons gevoel snel volbracht. Op de veerboot werd ik met brancard lekker in de zon op het dek gezet. Dit met een goed zicht op de Waddenzee. Op Schiermonnikoog zochten we als eerste een plek om te lunchen Het werd het terras van Hotel Duinzicht. Na de heerlijk lunch op weg naar het brede strand nabij Strandpaviljoen De Marlijn. Op een speciale strand rolstoel werd ik over het strand naar de zee gereden. Even met mijn voeten in de zee een praatje met een aantal studenten over hun onderzoek aan zee. Daarna en weer verder het eiland op. Afscheid genomen van Schier aan de Wester plas. Nog een paar streekproducten gekocht en op naar huis. Bij aankomst stonden er vele familie leden klaar om ons te ontvangen. Het einde van een zeer geslaagde dag. Stichting Ambulance Wens met o.a. Mirjam, Elra en Koen heel hartelijk bedankt!! Mieke en John Baan