Lieve medewerkers,
Hierbij wil ik jullie mijn zeer grote dankbaarheid uitspreken voor jullie medewerkers en jullie organisatie!
Ik heb helaas gisteren mijn vriend/man, mijn Ben moeten begraven. Ben was ziek, erg ziek.
Ik heb Ben gevraagd wat hij nog graag zou willen, hij gaf aan een rondje door zijn provincie Groningen willen rijden, dan naar de kapper en hij wou heel graag nog naar de juwelier om trouwringen uit te zoeken,. Hoewel we wisten dat het einde naderde wou Ben onze liefde nog bezegelen met een ring!
Nadat we het wensen formulier hadden ingevuld kreeg ik dezelfde dag nog een medewerker aan de lijn. In verband met Corona regels zouden er ontheffingen aangevraagd moeten worden voor zowel de juwelier als de kapper, maar hun gingen hun uiterste best doen. Op vrijdag 19 februari kreeg ik een mail dat de gemeente had meegewerkt, de ontheffingen waren binnen en Ben zijn laatste wensen mochten door gaan!
Op maandag 22 februari heb ik tegen 10 voor 1 in de middag moeten bellen, Ben gaat hard achteruit, de geplande wens van dinsdag de 23e kan helaas niet doorgaan. De telefoniste die ik aan de lijn had was zeer meedenkend, er waren vrijwilligers beschikbaar. als ze nu zouden gaan rijden konden ze tegen 4 uur in de middag bij ons zijn, immers de wens van de juwelier en trouwen moest toch doorgaan?
Om 4 uur stond de wensambulance voor de deur, Ben was wakker en gelukkig, hij mocht mij nog trouwen en mij een ring omdoen… nadat we bij de juwelier zijn geweest gaven de vrijwilligers aan dat hun alle tijd hadden en wat Ben ook wou, hun ook die wensen wouden vervullen. Ben was uitgeput, wou naar huis…
Ben is die donderdag op in slaap gebracht het laatste wat hij mij vertelde was “ik hou van je, je bent gelukkig nu mijn vrouw! Op dat moment lag hij met zijn rechterhand op zijn hart, in de nacht van vrijdag op zaterdag is Ben overleden, met zijn ring om zijn vinger…
Hoeveel pijn het mij ook doet om mijn man te moeten laten gaan ben ik jullie eeuwig dankbaar dat jullie Ben zijn laatste wens nog hebben kunnen vervullen. Hoe kort ook, ik ben trots dat Ben mijn man was en ik zijn vrouw…
Dankzij jullie!