Vrijdag 10 januari was het zover voor mij. Mijn wens werd vervuld door de Stichting Ambulance Wens. Ik mocht nog één keer naar Scheveningen en mocht dat ook nog beleven samen met mijn vriendin Ineke, een vriendin die ik deze zomer na meer dan 45 jaar weer ontmoet heb en waarbij de klik gelijk weer terug was.
Heerlijk hebben we het gehad, een rit over de boulevard, de pier op, aan het eind van de pier koffie gedronken en uitgekeken over een prachtige zee, alle kleuren, witte schuimkoppen, mooie luchten, ja, zelfs een regenboog.
Op de terugweg op de pier halverwege een patatje gegeten. Wat kan dat toch heerlijk smaken. Van de lieve mensen van die snackbar kreeg ik zelfs ook nog een heerlijk kroketje.
Wat ben ik de stichting en de vrijwilligers dankbaar voor het mogelijk maken van deze dag, de herinnering er aan zal me nog vaak helpen om moeilijke momenten door te komen.
En Ineke, het was zo fijn om de dag juist ook met jou door te brengen, we hebben veel ingehaald.
Verhalen
Wat kan dat toch heerlijk smaken
