Beste lieve vrijwiliggers van de stichting ambulancewens,
Dankzij jullie geweldige stichting heeft onze moeder haar laatste bescheiden wensen nog kunnen doen, zij en wij (haar kinderen) en haar familie zijn jullie eeuwig dankbaar hiervoor…
Smorgens kwamen de ambulance vrijwilligers Vincent en Yvonne mijn moeder ophalen in hospice de Mare in oegstgeest. Ze stelden ons gelijk op ons gemak, alle zorgen werden ons uit handen genomen, zodat mijn moeder en wij puur konden genieten van alle mooie, en emotionele momenten. Wat een kanjers zijn Vincent en Yvonne, niks is teveel, niks is te gek!
Daar ga je dan op een brancard de ambulance in, je moet alles een keer meegemaakt hebben zei je gekscherend toen we weg reden smorgens!
Eerst ging je naar de begraafplaats, je wilde nog 1 keer je vaders graf bezoeken, en had een mooie steen zelf beschreven met een mooie tekst, die je neer wilde leggen op het graf. Je zusje Lida en broertje Klaas stonden je op te wachten bij de begraafplaats. En wat scheen de zon heerlijk die dag! Wat een mooie en emotioneel moment, jullie 3 naar het graf van jullie vader…
Toen zijn we naar je huis gereden, je wilde nog 1 keer naar huis, en naar boven om wat spullen uit te zoeken. Met wat hulp was je zo de trap op! Eenmaal weer beneden zag je je grote vriend tim (de hond) die onze vader naar je toe had gebracht. Weer een emotionele mooie liefdevolle ontmoeting, in je eigen huis, met tim samen…
Je laatste wens was nog 1 keer via de ringvaart langs het kanaal rijden naar je moeder , de route die je jaren zelf heb gereden vroeger in de auto, en later altijd op de fiets. We waren even stil samen…alleen maar gekeken hoe alles voorbij ging… dat was even slikken, maar ook heel mooib $
Via de lisserweg reden we naar de vuurbaak, nog 1 keer naar je moeder toe! We hebben met je moeder, Lida, Klaas, Aron en Vincent en Yvonne zo lekker in de voortuin gezeten, even wat gedronken, het was heel gezellig, en we stralen dan ook allemaal op de groepsfoto. Zo zie je maar hoe dicht blijdschap en verdriet bij elkaar liggen. Want hoe mooi het ook was, je weet dat dit de laatste keer is…
Daarna weer terug naar Hospice de Mare, moe maar voldaan… Mam, ik geloof niet dat ik jouw duim ooit zo vaak omhoog heb zien gaan als die dag!b:o8 helemaal top zei je tegen iedereen! Je straalde helemaal die dag, en de dagen erna ook nog. Je was zo dankbaar en wij ook!!! Want we realiseerden ons maar al tegoed dat niet iedereen het voorrecht heeft nog laatste wensen te vervullen, en zulke mooie dingen zo bewust met elkaar te beleven.
Blij dat we je nog hebben zien genieten, ben jij kort daarna overleden, op vrijdag 5 juli, en jouw eigen woorden die je aan iedereen mee wilde geven waren:
“Wees niet verdrietig om mij, maar wees juist blij!!!!”
Mijn moeder had er vrede mee, en kon met een hart gevuld met mooie momenten en veel liefde “gaan”, ook dankzij jullie stichting, dus nogmaal ontzettend bedankt!!! En er is een gift onderweg zodat er nog veel meer mensen mooie laatste wensen mee kunnen makenb $
Een hele lieve groet van mijn moeder Gerarda Zeldenthuis, en van haar kinderen en familie!