Vorige week donderdag 7 september zijn wij met Stichting Ambulance Wens naar Noordwijk geweest. Mijn moeder is al 12 jaar ernstig ziek. Zij heeft van alles meegemaakt, daar kun je een boek over schrijven. Chemotherapie, operaties, talloze opnames in het ziekenhuis en sinds 4 jaar heeft ze ook de Ziekte van Alzheimer. Mijn vader heeft haar tot een klein jaar geleden thuis verzorgd en toen dat echt niet meer ging is zij tot ons grote verdriet in een verpleeghuis gaan wonen. Zij kan bijna niks meer zelfstandig en komt dan ook de deur niet uit daar. Totdat Desiree, een van de vrijwilligsters van de Stichting mijn vader aansprak dat het wel degelijk mogelijk was om haar nog een leuke dag te bezorgen. Zo zijn wij op pad gegaan naar Noordwijk via een leuke route. Eenmaal daar aangekomen hebben we heerlijk op een terras gezeten met brancard en al. En lekker koffie gedronken en geluncht. Het was ook nog eens mooi weer! Frans, de chauffeur en Desiree waren zo ontzettend liefdevol en aardig. Niets was hen te veel en mijn moeder was enorm rustig. Ik heb diepe bewondering voor deze mensen die naast hun baan deze mooie maar tijdrovende taak op zich hebben genomen om zieke mensen nog een keertje te laten genieten. Want dat heeft ze, ik weet het zeker. En bovendien had mijn vader, ondanks al het verdriet eindelijk eens een hele ontspannen dag met zijn vrouw op deze manier. Hij kan dat zelf ook niet meer. Frans, Desiree en iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt, super bedankt. Dit vergeten we nooit meer!
Met dankbare groeten,
Marjolein van de Donk