Vandaag is de grootste wens van mijn moeder toch nog in vervulling gegaan: nog een keer naar het Badhotel in Domburg omdat zij en mijn vader daar ieder jaar wel een paar dagen verbleven en naar Vlissingen, waar haar oma en opa woonden en waar zij elke zomervakantie de hele maand augustus op het strand vertoefde. Natuurlijk was het spannend maar Pim en Plonie gingen heel zorgvuldig en liefdevol met haar om en het beertje was een schot in de roos. Op de heenreis hadden we alle bruggen tegen maar ze genoot ervan al die bekende plekjes langs te zien komen! Bij het badhotel stond de rest van de familie ons al op te wachten. De auto werd met het grootste gemak ergens neer gezet waar wij het nooit in ons hoofd zouden durven halen en Pim begon meteen tafeltjes, rond mijn moeder te groeperen. Wat genoot ze. Wat genoten wij allemaal! Daarna naar Vlissingen, naar het eilandstrandje. Heerlijk dat ze overal door mogen rijden, de ambulance neer mogen zetten. Wat hadden we een prachtig plekje aan de Schelde. De terugweg vond ze verschrikkelijk. We waren Vlissingen nog niet eens uit of ze dacht dat we er al waren. Ze heeft de hele weg boos liggen mopperen. Maar ze heeft de mooiste plekjes uit haar leven teruggezien dank zij jullie fantastische stichting en Pim en Plonie hebben het allemaal waargemaakt.
BEDANKT!!! Fam Pelt