Nadat wij op 17 september hadden gehoord, dat mijn man, onze (schoon)vader en opa Wouter Bos een hersentumor had en daar op korte termijn aan zou komen te overlijden, hebben wij via Ambulancewens nog een laatste wens van Wouter kunnen vervullen, nl. een dagje naar Burgers’ Zoo. In no time was dat geregeld. Fantastisch!
’s Morgens werd mijn man opgehaald door Jan en Johan. Onze kleindochter van 5 maanden kreeg bij binnenkomst een knuffel in ambulance uniform overhandigd. Een eerste blijvende herinnering aan wat een geweldige dag zou worden. Haar eerste en enige dagje dierentuin met opa.
Mijn man had aangegeven, dat hij het leuk zou vinden als andere familieleden mee zouden gaan en bij aankomst bij Burgers’ Zoo bleek, dat zo’n 40 broers en zussen, (achter)neven en (nichten) daaraan gehoor wilden geven. De groepsfoto’s zijn een tweede blijvende herinneringen aan deze dag.
Jan en Johan hebben mijn man op een brancard door een groot gedeelte van de dierentuin gereden. Heuveltje op en ook weer af. Niets was ze te veel. Mijn man’ s wens was hun bevel. Tot het moment dat mijn man zelf aangaf, dat het wat hem betrof genoeg was en hij naar huis wilde.
Twee dagen later is mijn man overleden.
Wat wij zo geweldig aan deze Stichting vinden is, dat mijn man’s laatste wens op zo’n korte termijn kon worden ingewilligd. Geen moeilijk doenerij, maar gewoon: wanneer wilt u? en waar wilt u heen? Tot vertrek hadden we zelfs nog kunnen besluiten ergens anders naar toe te gaan. En dan Jan en Johan, wat een kerels! De hele dag gezellig, niets was ze teveel en toen we ze op de terugweg een fooitje wilden geven, zeiden ze daar heel beslist “nee” tegen. We konden een donatie doen aan de Stichting, maar zij wilden helemaal niets. Die donatie waren we toch al van plan, want deze Stichting verdient het om in stand te worden gehouden.
45 Mensen zullen deze dag nooit meer vergeten want ze hebben op deze dag op een heel bijzondere manier afscheid van mijn man kunnen nemen en hij van hun.
Jan, Johan en alle medewerkers/vrijwilligers van Stichting Ambulance: heel, heel erg bedankt!
Cilia Bos