Vorige week woensdag 17 september was het moment daar we mochten mee met Ambulancewens. Een dag eerder had de jongste zoon nog contact gelegd met Ambulancewens, met de vraag of het mogelijk was om twee dagen later op donderdag te gaan varen en vissen met de boot, omdat onze vader nog graag met zijn kinderen wilde vissen. Binnen enkele uren ging de telefoon en was er contact met Arie van Ambulancewens. Hij vertelde dat het niet mogelijk was om dit voor donderdag in te plannen, maar vroeg of het eventueel niet woensdag al schikte. Wij als gezin waren allemaal enthousiast en er werd dan ook gezegd dat het wat ons betreft door kon gaan, maar er wel contact nog even moest worden opgenomen met de rederij. Om 13:00 uur dinsdag was het dan duidelijk. Woensdag zal er om 11:00 uur een ambulance voor komen rijden om mijn vader met ons gezin te brengen naar Anna Jacobapolder. De vrijwilligers die we deze dag meehadden waren Pim en Mariet en zij waren zeer waardevol voor ons. Ze hielpen waar mogelijk en het was erg gezellig met hun gezelschap. In Anna Jacobapolder lag er een vissersboot klaar, waar Kees een echte oude visser ons verwelkomde. Na zo’n 40 minuten te hebben gevaren op de boot ging hij voor anker. Hier was onze vissersplek deze middag. Kees had het anker nog maar net uitgegooid, of hij ging al naar zijn keuken om een tomatensoep, met brood en broodjes gehaktbal voor ons te maken. Wij gingen verder met de hengels vis klaar te maken, door zagers aan de haken te doen. Na de eerste drie hengels te hebben uitgeworpen was de soep al klaar, en werd deze lekker verorberd door ons. Onze vader genoot kostelijk van de soep en het broodje bal wat hierna kwam, maar bovenal van het feit dat hij op zo’n mooie zonnige warme dag lekker met zijn hele gezin (vrouw, 2 zoons en vriendin van de oudste zoon) deze vaar/vis-trip kon maken, want hij gaf al een hele poos aan dat hij toch heel graag nog mee het water op wilde met zijn kinderen om te vissen. Na de maaltijd en de vele indrukken was het voor mijn vader tijd om even de ogen te sluiten, en doordat hij op een brandcard lag was dit goed mogelijk voor hem. Hij wilde echter niet al te veel missen, want hij was al snel weer wakker en toen we voor hem de hengel uitgooiden en deze ophaalde zat er een wijting aan. (zelf is hij door een hersentumor hier niet meer toe in staat) Na vele foto’s te hebben gemaakt en lekker gedronken te hebben, was het rond 16:00 uur weer tijd om terug te keren naar het Veerhuis, daar wachtte nog een voortreffelijke mosselmaaltijd voor mijn vader, en natuurlijk mochten wij ook genieten van een prima maaltijd. Na een lange tijd op een mooie locatie met goed uitzicht te hebben gezeten, werd nog een dessert besteld om vervolgens weer huiswaarts te keren met de ambulance. We hebben een onvergetelijke dag beleefd en mijn vader heeft en zit nog lang na te genieten als de foto’s weer voorbij komen. Bedankt in het bijzonder Pim en Mariet voor jullie aanwezigheid en ondersteuning deze dag, zodat wij deze trip en wens van onze vader nog met jullie hebben kunnen vervullen. Ook alle vrijwilligers hartelijk dank van Ambulancewens voor het werk wat jullie verzetten, wij geven jullie een dikke pluim en zijn zeer blij dat we van deze dienst gebruik konden maken. Het beertje Mario, wat mijn vader kreeg is nog altijd bij hem in de buurt. Nogmaals dank namens het gehele gezin en zet dit goede werk voor. Wij hebben genoten!