“Nog eens naar het strand van Bloemendaal, nog eens de zee zien”
Op vrijdag 11 oktober maakte st. Ambulancewens (Wensenrijders) het mogelijk dat mijn moeder nog eens zelf de zee kon zien. Het strand van Bloemendaal, daar waar ze opgegroeide, waar ze zoveel jeugd en andere herinneringen, aan heeft. Dat was haar wens! Onze moeder met alzheimer, osteperose, ernstige COPD. Op een zeer natte en donkere vrijdag vertrokken wij vanuit Zwolle, naar het strand van Bloemendaal. Daar aangekomen liet de zee zich zien, stormachtig met hoge golven… Dikke witte schuimkoppen tegen een donkere achtergrond. De zee zoals mijn moeder het zo graag ziet en waardoor ze het meest van de zee houdt, wild en levendig! Door de regen konden we niet echt met haar naar buiten maar de zee was zo dichtbij dat moeder vanaf de brancard lekker onder het blauwe dekbed, uren heeft liggen kijken. Kijken, daar was ze immers voor gekomen. Tot ze zei “Ik wilde de zee zien, ik heb gekeken. Nu heb ik de zee gezien en wil ik naar huis.” In Haarlem zijn we nog langs haar ouderlijk huis gereden, een huis dat niet meer in de familie is maar waar de tijd even leek te zijn stil gezet.
Wij bedanken ‘Wensenrijders’ voor deze prachtige dag! En “Hartelijk Dank!”, zeggen we ook tegen Joost en Jos. Moeder heeft zich – maar ook wij hebben ons – heerlijk verzorgt en bijzonder gevoeld door jullie steun en veiligheid. Dank jullie wel allemaal voor deze mooie herinnering.
Dochters Eleonora en Petra