Allereerst willen wij uw stichting en de vrijwilligers hartelijk danken voor de bijdrage aan onze bruiloft.
Door de spannende situatie weten we de namen van de chauffeur en verpleegkundige niet meer, maar onze dank aan jullie is groot! We zijn heel blij dat er mensen bestaan die in hun vrije tijd zich inzetten om een laatste wens in vervulling te kunnen laten gaan.
Wij wilden eerst in juli trouwen. Toen een paar maanden geleden de gezondheid van onze (schoon)vader achteruit ging hebben we kunnen regelen dat we eerder gingen trouwen, nl 19 april.
We gingen trouwen in Het Veenpark in Barger-Compascuum (Drenthe). Daar waren ze op de hoogte van de situatie en hebben alles goed begeleid. (Schoon)vader en wij waren erg gespannen voor de grote dag. We waren daarom opgelucht toen we de ambulance het terrein op zagen rijden. Ze zijn naar ons toe gereden en hebben de schuifdeur even open gedaan zodat we elkaar alvast konden begroeten. Hij had zelfs een ambulancebeer geregen.
Terwijl hij een mooi plekje in de kerk kreeg, hebben wij ons verdekt opgesteld voor de andere gasten. Toen het zover was, zijn we samen de kerk in gelopen. Een moeilijk maar mooi moment! We hebben eerst (schoon)vader een dikke knuffel gegeven en zijn toen gaan zitten. Tijdens de ceremonie was (schoon)vader goed wakker en heel helder. Hij heeft genoten en zat vanuit zijn mooie plek, vanwaar hij iedereen goed kon zien, naar iedereen te zwaaien. Ook regelde hij wel even dat wij elkaar een kus moesten geven, terwijl het nog niet zo ver was. We kwamen er niet onderuit!
Na de ceremonie hebben we ballonnen opgelaten en zijn we koffie met taart gaan eten. Hij is toen nog even gebleven en heeft een hap bruidstaart gehad en een kopje thee. Toen was de koek echt op. Hij was erg moe en gaf aan naar huis te willen. We hebben afscheid genomen en ze hebben hem naar huis gebracht.
De dag daarna was (schoon)vader nog erg moe. Hij zei wel dat hij het erg mooi vond en viel dan weer in slaap. We zijn erg blij dat we deze mooie, bijzondere dag nog met onze (schoon)vader hebben mogen vieren!
Dank!! Roelof en Simone Hartman.