Mijn vader is al drie jaar ongeneeslijk ziek. Zo’n twee jaar geleden vroeg de arts mijn vader welke plannen hij nog had. Ja dat was duidelijk.. hij wilde graag zien dat mijn broer zijn eigen huis kreeg en dat ik mijn diploma haalde! Het huis van mijn broer werd kort daarna gerealiseerd, maar oef.. wat was de diploma uitreiking nog ver weg!
Nu kwam het moment dan toch heel dichtbij: op 1 februari ben ik afgestudeerd. Nu dus op naar de diploma uitreiking, maar die is pas 14 maart..! De gezondheid van pa was begin maart niet meer zo goed dat hij in de auto de 200 km van Doetinchem naar Groningen kon afleggen.. Hij wist zelf dat de uitreiking waarschijnlijk niet haalbaar was. In de week voor de uitreiking kwam de verpleging met de mededeling dat ze hem opgegeven hadden voor Stichting Ambulance Wens! Na wat heen en weer bellen was het al snel geregeld en was de ambulance gereserveerd voor pa.
En ja hoor, 14 maart om 9.45u arriveerde de ambulance met twee super verplegers bij het Academiegebouw in Groningen! De mensen van daar hebben ons begeleid naar de achteringang waar we via de lift de juiste zaal konden bereiken. Daar zat meneer dan, 1e rang!
Speciaal voor pa hebben ze het programma van de uitreiking aangepast, zodat hij niet zo lang hoefde te wachten tot alles klaar was. Nadat ik als eerste behandeld was en mijn diploma had ondertekend konden wij met z’n allen de zaal verlaten en koffie drinken in het zaaltje ernaast. Ook al zo goed geregeld!
Mijn ouders hebben ervan genoten! Er zijn veel foto’s gemaakt en alles is vastgelegd op film. Na een gezellige ochtend zijn ze rond half 12 moe maar voldaan weer naar Doetinchem gereden.
Wat was het een bijzondere en fantastische ochtend. Dankzij de mensen van Stichting Ambulance Wens heeft mijn vader zijn wens in vervulling zien gaan. Wij zijn jullie heel erg dankbaar!
Jacquelien Wanders + familie en vrienden.