Beste kanjers,
Afgelopen zaterdag 24 november mochten wij gebruik maken van jullie inzet. Wat was het een mooie dag. Ons verhaal begint in 2010, Meriam ontdekt een knobbeltje in haar borst. Al snel bleek dat dit kwaadaardig van aard was, met uitzaaiingen in de onderrug. Sinds 2 weken weten wij dat verdere behandeling niet meer mogelijk is. Op de vraag aan onze kinderen wat ze nog graag met mama wilden doen was het antwoord unaniem: Naar Ameland! Via de socialmedia was ik bekend met SAW, daarom op zondagochtend de stoute schoenen aan getrokken en onze wens ingediend. Niemand verteld, mocht het een teleurstelling worden, dan ….. ach, wat zeg ik nu? Dinsdagochtend telefoon, iemand van de SAW of we zaterdag tijd hadden? Ze konden dan wel het een en ander organiseren om op Ameland te komen, de weerberichten waren redelijk goed, dus de gelegenheid was daar. Mijn reactie heeft volgens mij niet lang op zich laten wachten: Natuurlijk!!
Zo werd het zaterdag, ondertussen Meriam en de kids natuurlijk verteld wat er ging gebeuren, en stond om 7:30 uur de ambu voor de deur. Het was koud en mistig, als dat maar goed komt. Bijna niets zo mooi als lekker van je af kijken op het strand. Chauffeur Klaas en verpleegkundige Christel dirigeerden ons de ambu in, voordat we het in de gaten hadden waren we onderweg. Op weg naar 1 van de mooiste dagen uit ons leven…..
Na een voorspoedige overtocht werd de koers richting strand gezet. De zon was gaan schijnen (volgens mij op dat moment het enige plekje in Nederland waar de zon scheen) dus onze kans om te genieten en wat foto’s te maken. Na een klein uurtje in de strandrolstoel te hebben gezeten was Meriam het zat, inspanning was genoeg, weer lekker liggen op de brancard in de ambu. Via het dorpje Buren, langs de dijk van Nes naar Ballum en binnendoor naar Hollum gereden. Onze agenda was niet heel vol, achter af maar goed ook. Zo’n dag ‘vreet’ tijd en energie, met een te volle agenda hadden we deze dag tekort gedaan. Eén van de markante punten op Ameland is natuurlijk de overbekende vuurtoren Bornrif, daar hebben we foto’s gemaakt en lekker pannenkoeken gegeten in het restaurant ‘Onder de vuurtoren’.
De middag was al flink aan de gang, we hadden geen ‘wensen’ meer. Meriam is gaan rusten in de ambu, wij hebben nog een lekkere strandwandeling gemaakt in de buurt van Hollum. Moment om ieder voor zich de dag op zich in te laten werken. We hebben heel veel gelachen, maar bij afscheid nemen hoort ook onvermijdelijk een traan. Tegen 3 uur was het tijd om de boot weer op te zoeken, eerst in Ballum nog een paar flessen Nobeltje (heerlijk Amelands likeurtje) gehaald en door naar Nes. Moe van een mooie, best emotionele dag.
Namens Meriam, Axel en Ilse wil ik met name Klaas, Christel en Jakob-Jan (fotograaf) hartelijk danken voor deze mooie dag! SAW Bedankt voor het invullen van deze prachtige herinnering!
Meriam, Ilse, Axel en Tienco
Meriam is gisteren(5-12-2012) van ons weg gevlogen.