Van onze thuiszorg hulp hoorden we van Stichting Ambulance Wens. De wens was eerst een stuk gaan varen met familie door Utrecht, maar toen Eric hoorde dat hij ook naar het buitenland kon riep hij gelijk dat hij dan heel graag naar Oostenrijk zou willen om daar een ritje met de trein te gaan maken door de bergen. Modelspoor is zijn grote hobby en de baan die hij heeft gemaakt is een trein door het Oostenrijkse landschap, dus hoe mooi is het om dit in het echt te doen.
Op dinsdag 2 oktober was het zover. Om 9 uur stond de ambulance voor de deur en na een bakje koffie vertrokken Eric, ik en onze dochter Nienke, samen met de 2 vrijwilligers van Ambulancewens richting Oostenrijk. Helaas was Eric behoorlijk ziek, maar hij had er toch wel zin in. Na ongeveer 10 uur kwamen we in het hotel aan en na een nachtje te hebben geslapen was hij gelukkig weer wat opgeknapt en gingen we richting de trein. Daar aangekomen kregen we alle hulp van het personeel om Eric de trein in te krijgen met de rolstoel. De brancard kon helaas niet en Eric kon wel even zitten dus dan maar met de rolstoel. De treinreis was van Innsbruck naar Bludenz en duurde 1.40 uur. De treinreis was prachtig en wij genoten met z’n allen van het mooie uitzicht op de bergen en de dorpjes. Daarna wilde Eric graag nog een keer een berg op met een gondel. Dus de vrijwilligers gingen op zoek naar een berg met een gondel waar de brancard in zou passen. Gelukkig was die dichtbij alleen bleek de gondel toch wel aan de krappe kant. Maar met wat passen en meten paste het net en dus met z’n allen erin en naar de top toe. Daar aangekomen hebben we lekker gegeten op het terras van een restaurant. Het was ook nog eens prachtig weer dus genoten we van het zonnetje en weer terug de gondel in en met de ambulance op weg naar het volgende hotel.
Het hotel bleek alleen niet zulke beste bedden te hebben en aangezien Eric nog maar 45 kilo weegt voelde hij alle veren van het matras in zijn rug prikken. Dit was echt geen doen dus gingen onze vrijwilligers op zoek naar een ander hotel. Na een uur hadden ze wat gevonden en zijn wij naar het Mercure hotel gegaan. Prachtig hotel met perfecte bedden. Na wat gegeten te hebben zijn we lekker gaan slapen en de volgende dag weer terug naar Nederland. Thuis aangekomen stonden onze ouders en Eric zijn broer en onze zoon Niels van 1,5 jaar al op ons te wachten en bleek ons huis versiert omdat we de volgende dag 5 jaar getrouwd waren. Al met al een zeer vermoeiende reis voor Eric maar het was het zeker waard! We hebben er van genoten.
Wij willen Stichting Ambulancewens bedanken dat ze dit mogelijk hebben gemaakt en met name de vrijwilligers Jaap en Marriet! Het was geweldig.