Woorden schieten tekort om de prachtige, onvergetelijke tocht naar de Alpe d’Huzes te omschrijven. In januari besloot Michael, een goede vriend van onze zoon Joost, dat hij 6 keer de Alpe zou gaan beklimmen. De 6de keer voor mijn man Jan, die in augustus 2011 te horen heeft gekregen dat hij een niet te opereren hersentumor heeft.
We spraken af, Michael te gaan aanmoedigen. Helaas ging mijn man de laatste weken hard achteruit en was niet meer in staat om de verre reis naar de Alpe te maken.. dachten wij. Maar vriendin Anita greep in en schreef een brief naar Stichting Ambulance Wens. Wat een uiteen gespatte droom leek te zijn, werd toch werkelijkheid: 6 juni jl. reed de ambulance voor … en toen… op weg naar de Alpe.
De dagen die volgden zijn met geen woorden te omschrijven. Alle lof voor onze begeleiders Ad en Kees, die alles hebben gedaan om het Jan zo goed mogelijk naar de zin te maken. Een grap en grol tussendoor, een luisterend oor, maar bovenal de zorgzaamheid blijven ons altijd bij. Niets was hen teveel. Wat een geweldige mannen… het voelde als een één familie. We hebben van de eerste tot de laatste minuut intens genoten van de Alpe d’Huzes.’s Morgens met 3 ambulances onder motorescorte naar boven, in de zon genietend van de sfeer, van de goede zorgen van Anita, Ad en Kees, van de mensen die allemaal hun verhaal hadden, van onze zoon Joost, en natuurlijk van Michael, degene waarvoor we de reis maakten..
Wat bijzonder dat door jullie stichting dit soort dromen mogelijk gemaakt kunnen worden.. De impact die dit heeft op de patiënt en zijn naaste omgeving is niet te vatten.. We zijn nog steeds aan het nagenieten, koesteren deze mooie herinnering en zoeken er steun bij in de moeilijke tijd die ons te wachten staat.
We hopen dat jullie nog vele dromen waar kunnen maken!
Jan en Jannie Veldhuis en familie