De wens van Hanneke om nog een keer naar het Keukenhof te gaan.
Hanneke heeft ALS en wordt door haar man Gerard verzorgd. Hanneke is altijd opgeruimd en door haar ziekte aan bed of rolstoel gekluisterd. Tijd om erop uit te gaan is er niet, Gerard zorgt overal voor, maar vooral voor zijn Hanneke. Gerard heeft een hele klus en daarom tijd om beiden eens onbezorgd te laten genieten.
Ad en Lian zijn de begeleiders. Als Hanneke op deze regenachtige dag op de brandcard naar buiten komt begint de zon voorzichtig te schijnen. Eenmaal in de ambulance zie je dat ze ontspannen ligt en van de dag begint te genieten. De bollenvelden is het begin van al het mooie wat we nog gaan zien. Het is een lange reis en we besluiten eerst naar het hotel te gaan waar we als belangrijke gasten worden ontvangen.
Een fijne kamer even rusten en dan op naar het Keukenhof. Het weer is fris maar de zon schijnt. En weer is het ontvangst allerhartelijkst. Hanneke lijkt de Koningin wel, bij binnenkomst krijgt ze een bos prachtige Rozen. Gerard kan met zijn camera ons niet bijhouden we gaan veel te snel zoveel moois is er te zien door de lens. De kleuren en geuren zijn ongekend, de tentoonstellingen mooi ingericht Hanneke weet niet waar ze steeds moet kijken en Ad en Lian zijn echt het hof personeel ze rijden overal met haar heen.
En overal worden foto’s gemaakt. Hanneke en Gerard genieten het is ze zo gegund. Als we rondgewandeld hebben gaan we richting souvenir winkeltje want er moet natuurlijk wel iets mee voor de kinderen.
S ’avonds in het hotel maakt Hanneke duidelijk dat wij met zijn vieren maar samen moeten gaan eten zij blijft wel even alleen op de kamer.
Ons diner was heerlijk en Gerard en Ad mogen natafelen als wij Hanneke voor de nacht gaan verzorgen, even de mannen onder elkaar. Ook aan Hanneke wordt gedacht Ad regelt wat te eten voor Hanneke gepureerd en gezeefd het maakt niet uit alles wordt geregeld. En bovendien mooi opgediend.
De nachtrust is kort en we besluiten om dan maar te douchen en te eten. Hanneke verzorgen, de toiletgang is een geoliede machine aan het worden Als we dan voor de 2e keer per ongeluk het Alarm in werking stellen is het personeel er weer net zo snel als de 1e keer sorry.
Dit uitje heeft zijn tol geëist Hanneke is erg moe en we gaan weer naar huis. Thuis gekomen is er een warm welkom door kinderen en bekenden. Ze hebben genoten en we praten er nog regelmatig over hoe geweldig als dit was.
Daarom wil ik bij deze Stichting Ambulance Wens ook hartelijk bedanken doordat ze mogelijk hebben gemaakt wat onmogelijk leek. Maandagmorgen intakeformulier, invullen dinsdag alles geregeld en de week daarop al het mooie uitje geweldig gewoon.
Ad en Lian jullie worden nogmaals heel hartelijk bedankt voor de warmte die jullie ons hebben geschonken.
Ik heb gecollecteerd en maak € 60 aan de stichting over als dank.
Enkele foto’s in de bijlage u ziet onze Koningin van die dag.
Met vriendelijke Groet Dina Korte