Op 22 maart stond het zonnetje strak aan de blauwe hemel. Het beloofde een mooie en bijzondere dag te worden.
Samen met de verpleging van Stichting Ambulance Wens hebben we Helle en haar moeder opgehaald in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. Na drie weken in een ziekenhuiskamer te hebben gelegen was het eerste contact met de buitenlucht en het zonnetje al een verademing. Maar…. dat was pas het begin. Op naar Monnickendam.
In de haven van Monnickendam stonden schipper Marc en zijn vrouw Annemiek van de “Arlinde” ons al op te wachten. Bij het opengaan van de ambulance had Helle meteen zicht op de haven, masten en boten. De geur van water, wind en frisse lucht maakte haar even emotioneel maar deed haar tegelijkertijd stralen van geluk.
Zo ziek als ze was maar zo stoer als Helle kon zijn ging ze nog zelfstandig aan boord. Tijd voor koffie, thee en heerlijke koeken. Vol trots gaf schipper Marc uitleg over het 6 jaar oude schip de “Arlinde” (www.arlinde.nl) terwijl we langzaam koersten in de richting van Marken. We konden zelfs even met Helle voor op het voordek zitten. De neus in de wind en de zon op het gezicht.
Inmiddels was de brancard in de stuurhut geïnstalleerd en had Helle een fantastisch zicht over het water. Na Marken ging het richting Volendam. In de haven hebben we even rondgedobberd. Mooie pandjes, lucht van gebakken vis, dikke zeemeeuwen en stiekem toch even kijken of we Jan, Nick of Simon zagen. Helle wilde niet aan wal. Ze wilde alleen maar varen, varen, varen. Wat genoot ze.
Inmiddels was het tijd voor de lunch. Marc had een mooie plek bedacht. Uit de wind bij een dijk met zicht op schapen en lammetjes. Annemiek en Marc hebben ons erg verwend met een goedverzorgde en uitgebreide lunch. Diverse broodjes, heerlijk broodbeleg, lekkere vruchtensap, koffie en thee. Leven op het water maakt hongerig en zelfs Helle at een heel ciabatta-broodje en genoot van haar glaasje sap.
Na de lunch kozen we het ruime sop en beukten de golfen even flink tegen de boot. Helle vond het geweldig! Helemaal toen er een tweemaster in zicht kwam, met zwaaiende mensen en de zeilen bol in de wind.
Langzaamaan werd het tijd om terug te keren naar de haven van Monnickendam. Het besef nooit meer op het water te kunnen zijn maakte Helle enorm verdrietig maar wat zijn we blij dat voor Helle en haar moeder deze vaarwens in vervulling kon gaan.
Namens Helle, haar moeder, Inge en Mireille enorme dank aan Stichting Ambulance Wens, de begeleiding van die dag en aan Marc en Annemiek van de “Arlinde”.
Dank voor alles.
Op 29 maart is Helle overleden.