Beste Stichting Ambulance Wens,
Hier eindelijk ons stukje over de speciale dag van mijn dochter Tanika naar Burgers Zoo in Arnhem in september 2011. Eigenlijk als een soort verjaardagscadeau na jaren in huis vast gezeten te hebben.
Voor de grote dag kwam Tanika (haar enige vriendin) langs om Tanika te helpen mooi maken voor deze speciale dag, haar en nagels werden gedaan om zich voor te bereiden op deze speciale dag.
Bij binnenkomst van de vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens werd Tanika blij verrast met de mascotte van jullie Stichting die ze dan ook de hele dag bij zich gehouden heeft.
Deze speciale dag mee maken, haar droom om het grote aquarium in het Burgers Zoo te zien.
Na aankomst, bij het uit de ambulance gereden worden waren haar eerste woorden: “Is dit nu de echte wereld? ……….. Ja dit is de echte wereld!
Na de nodige voorzieningen getroffen te hebben i.v.m. de persoonlijke verzorging van Tanika, waarbij de geweldige vrijwilligers ons gelukkig goed begeleiden, gingen we op pad naar Sea World. Onderweg hierheen gebeurden wel een aantal leuke anekdotes waar ook gelukkig Tanika om kon lachen. Tanika had een wollige bontachtige deken om zich heen liggend op de brancard. Opeens hoorde ze achter haar rug een jongetje zeggen: “Is dat een dier mamma?”. Nee Tanika is geen dier maar het was wel vermakelijk, evenals het punt dat Tanika hard geklik hoorde op de straatstenen en zei: “loopt er een paard achter mij langs?”. Waarop wij natuurlijk vreselijk moesten lachen omdat het een jonge vrouw was die op zeer hoge hakken voorbij liep. Natuurlijk kwamen van ons de nodige spitsvondige opmerkingen. Een van de vriendelijke vrijwilligers zei:”Nou haar billen zijn in ieder geval minder mooi dan van een paard:, waarop wij dubbel lagen van het lachen en Tanika nog hoopte dat de jonge vrouw maar niet gehoord zou hebben dat zij haar een paard had genoemd.
Het begon dus meteen al leuk en ik had Tanika in geen tijden plezier zien hebben op deze manier. Wij werden via een speciale ingang Sea World ingelaten en kregen de speciale kans om boven het haaien in het bassin te mogen kijken, wat wel zeer apart was en waar ons nog enige uitleg werd gegeven over hoeveel water er wel in het bassin zat etc.. Helaas kon Tanika al liggend niet goed de diepte inkijken dus zijn we naar beneden gegaan. Aangezien we bij de uitgang begonnen heeft Tanika eerst, omdat ze voor het eerst in jaren een winkeltje zag, meteen een paar pluche zee dieren ingeslagen, die de hele toer door de dierentuin mee reden op haar lichaam.
Onze tour begon in de diepe grotten waar de imposante roggen boven haar langs scheerden. Ongelooflijk wat een imposante dieren zijn dat. Tanika had intussen zeer veel pijn maar door de bijzondere roggen en haaien werd ze wel afgeleid. En bijzondere dieren kwamen we tegen. Opeens zagen we twee wel heel aparte vissen die de ruiten aan het schoon maken waren. Het was zo’n grappig gezicht hoe die twee duikers, een rechtop en een op zijn kop, de ruit aan het lappen waren. Tanika kreeg nog een knipoog van deze vissen toen ze werd weg gereden uit deze ruimte. Nou dat is nog eens wat!
Even later kwamen we bij het koraal met zijn prachtige kleuren en ook in deze aparte onderwaterwereld zag Tanika haar inspiratie voor haar couture ontwerpen terug. Sommige vormen had ze al gebruikt en in andere zag ze weer nieuwe inspiratie. Wij stonden te praten over de kleuren, vormen, en bewegingen alsof het prachtige jurken waren. Deze aparte onderwaterwereld is dan ook haar grote inspiratie bron voor de grote couture collectie die Tanika getekend heeft en wilt laten maken (indien iemand dit financieel mogelijk maakt) en heel graag wilt showen. Vandaar deze wens natuurlijk ook om hier eens te mogen kijken.
Na deze schitterende onderwater wereld zijn we wat gaan gebruiken waarbij Tanika even langs het uitgestalde eten gereden werd omdat ook dit jaren terug was dat ze dit gezien had. We hebben op het terras afgeschermd door parasollen lekker wat gebruikt en zijn toen nog verder gegaan, helaas over hobbelige paden, langs roofdieren die lagen te slapen lagen. Wat een luie dieren waren dat zeg.
Na deze tour zijn we met de ambulance weer naar huis gegaan waarbij Tanika het grootste gedeelte van de reis heeft geslapen. Ook de volgende dagen heeft Tanika zeer veel extra geslapen en nog meer pijn gehad dan normaal. Echter toch had deze speciale dag uit, met ongelooflijk aardige vrijwilligers, niet willen missen.
Wij willen jullie heel hartelijk bedanken voor deze geweldige dag! Tanika, Arie en Ingrid