Donderdag 17 November zou het zover wezen, de dag dat ons zusje voor het eerst zou gaan optreden in de brugklasshow.
Helemaal blij en enthousiast want dit is toch wel het leukste wat er in de brugklas was. Maar tegelijkertijd ook erg verdrietig, alle ouders zouden komen kijken behalve haar mama. Deze was te ziek en te zwak om er nog heen te gaan. Ook als ik belde hoorde ik het verdriet.
Na voorzichtig vragen bij onze moeder bleek dit toch wel een grote wens te wezen. Haar dochter nog 1 keer zien stralen op het podium op haar nieuwe school.
En zo kwam het idee, na overleg met opa & oma en onze vader heb ik het intake formulier van jullie ingevuld.
En ja hoor nog geen paar uur later had ik al berict van kees terug dat het door kon gaan.!!!!!!!!!!
Helemaal blij en opgelucht en met tranen in me ogen belde ik de volgende ochtend op naar onze papa, ik kon het wel door de telefoon schreeuwen, het is gelukt mama kan naar de brugklasshow van Priscilla!
Donderdag om 18.00 zou ze door de ambulance van jullie worden opgehaal. En zo was het donderdag 17 November. Iets te vroeg maar wat totaal niet erg was stond de ambulance van jullie voor de deur. En daar zag je in de keuken zitten een trotse moeder en een super blije dochter bij elkaar.
Jullie 2 vrijwillgers waren helemaal fantastisch en gelijk super aardig. Na wat gekletst te hebben en aan elkaar voorgesteld was het zover, op naar de brugklasshow. Moeder werd op een mooie comfortabele brancard gelegd en in de ambulane gereden, dochter naast de chauffeur als navigatie en opa naast zijn dochter in de ambulance. En daar gingen ze dan, wij de rest in de auto achter de ambu aan opweg naar school.
Daar aangekomen zag je de trots van onze moeder in haar ogen en je zag een brede glimlach en volop genieten. Ook ons zusje was helemaal blij want terwijl ze op het podium stond kon ze zwaaien naar haar moeder die toch in de zaal aanwezig was. Tegelijkertijd was het allemaal ook erg emotioneel, maar desondanks hebben we allemaal volop genoten.
De vrijwilligers waren er constant bij en niks was teveel ze hebben goed voor onze moeder gezorgd. Halverwege de show na haar dochter te zien te hebben is onze moeder naar huis gegaan, ze was te moe.
Deze avond had niet mooier kunnen wezen dan dat het al was en we zijn jullie nog steeds elke dag dankbaar. Helaas is vrijdag 25 November in alle rust onze lieve Moeder overleden.
Wij willen jullie namens Diana (Onze moeder) en de rest van de familie nog enorm bedanken voor deze avond!
Groeten; ilona Alburg en de rest van de Familie!