Bij mijn moeder, Jannie Koning – Molenkamp, werd in 2009 borstkanker geconstateerd. Ze onderging vele operaties, chemo’s en andere behandelingen maar in augustus 2011 kreeg ze te horen dat ze de strijd niet zou kunnen winnen. Hoe lang het zou duren, was niet te zeggen en daarom besloten mijn vriend en ik ons huwelijksdatum van 21-06-2012 te vervroegen. Het was mij ontzettend veel waard dat mama erbij zou zijn en als getuige haar handtekening zou kunnen zetten onder de akte.
Gelukkig werkte veel instanties mee, maakte de bruidswinkel ruimte voor een spoedafspraak en zo kon mama erbij zijn toen ik mijn droomtrouwjurk uitzocht en ik die jurk ook van mama kreeg. Voor ons beiden een emotioneel moment omdat mijn vader in september 2002 aan kanker overleed en hij de dag ook niet mee zou maken. Mama’s toestand verslechterde snel en het was de vraag of ze nog wel bij onze bruilof op 21 oktober 2011 in Jisp zou kunnen zijn. De geweldige verpleging van het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijk kwam met de optie ‘Stichting Ambulance Wens’ en samen zetten we alles in werking. Al de volgende ochtend kreeg ik van de stichting de bevestiging dat zij dit konden en wilden verzorgen. Het contact was heel warm en hartelijk en we hadden er direct een goed gevoel bij. Op de ochtend van mijn huwelijk kwam het verlossende SMS-je van mama: ‘Alles kits. Ik ben er vanmiddag bij! Gnuffie, mam’
Mama werd in het ziekenhuis opgehaald door Inge en Hans. Wat een geweldige mensen! Zo lief en verzorgend als ze met mama omgingen… Het was schitterend om te zien. Mama straalde van oor tot oor toen ze aankwam in Krommenie, waar we vanuit mijn ouderlijk huis zouden vertrekken naar het oude Raadhuis van Jisp. Het is niet te beschrijven hoeveel het voor ons betekent dat ze erbij was… En hoe! Ze heeft de hele dag gestraald en gelachen en we zijn immens trots op haar. Mama was mijn getuige en ze kon haar handtekening onder de akte zetten, met een lach van oor tot oor! Inge en Hans zijn de hele dag bij haar (en ons) gebleven en hebben ons zo een onvergetelijke dag bezorgd. De liefde waarmee met mama werd omgegaan, de constante zorg, het fijne gezelschap van zowel Inge als Hans… Het voelde voor ons als een warme deken. Onze dag was compleet dankzij Stichting Ambulance Zorg en daar zijn we jullie heel erg dankbaar voor.
Helaas heeft mijn moeder de strijd op moeten geven op zaterdag 29 oktober 2011. Het verdriet is groot maar we zijn ook dankbaar voor de herinneringen die ons mede dankzij jullie stichting toch gegund waren. De laatste foto’s van mama zijn die van de bruiloft en dat is iets waar we mee verder moeten maar vooral kúnnen. Nogmaals onze hartelijke dank.
Namens de hele familie, Marianne Bekebrede – Koning