Stichting Ambulance Wens
Om heel eerlijk te zijn: ik had er nog nooit van gehoord. Maar inmiddels weet ik beter.
Een zwager van ons met A.L.S. in een vergevorderd stadium had aangegeven dat hij nog graag één keer met zijn vrouw, die lijdt aan Alzheimer, op vakantie wilde. Via, via, waren ze aan Les Gaillards gekomen. Een groot landhuis in Montcombroux-les-Mines, in de Auvergne waar twee vrienden, Gerrit en Aristos, gesteund door de Stichting Mijnsheerenland, onder andere terminale patiënten gastvrijheid bieden. Aristos is verpleegkundige, zodat alle noodzakelijke medische zorg kan worden geboden, maar verder lijkt het in niets op een verpleeghuis. Er loopt niemand in een witte jas, er zijn geen straffe regels, je horloge kan af, je kunt ontbijten wanneer je zin hebt. De klok van het naastgelegen kerkje klept om 12 en om 19 uur het Angelus en dat is het. Alles is er op gericht om het de gast, en eventuele partner naar de zin te maken en daarbij is niets te gek. Zo mochten wij met z’n vieren een middag rondzwerven in een inmiddels voor het publiek gesloten dierentuin. In een aan Les Gaillards geschonken Pausmobiel waar mijn zwager met zijn elektrische rolstoel zó in kon rijden hebben we diverse tochtjes gemaakt. ’s Avonds was er steeds een uitgebreid drie-gangen diner met een wijntje. Mijn zwager kan alleen nog drinken met een rietje en moet met eten gevoerd worden maar zijn smaak is nog prima en hij genoot er van. Af en toe een sigaretje roken kon ook met een soort waterpijp. Hij en mijn zus hebben een fantastische tijd doorgebracht op Les Gaillards. Maar dat alles was niet mogelijk geweest zonder de Stichting Ambulancewens. Het vervoer naar Frankrijk en terug naar het tehuis in Leeuwarden (bijna 1000 km) kon alleen maar liggend geschieden. Gelukkig werd zijn aanvraag voor vervoer gehonoreerd en heeft hij waarschijnlijk voor het laatst zo kunnen genieten van een prachtige vakantie. Wij vonden het een voorrecht om ze daarbij een week te kunnen helpen. In alle vroegte werd op 13 oktober 2011 de terugreis aanvaard met vrijwilligersechtpaar Hannie en Daaf (op de heenreis waren dat Hans en Maria) en daarvan getuigen de bijgaande foto’s. Mede namens hun kinderen en de gehele familie wil ik de Stichting Ambulancewens van harte bedanken voor hun fantastische en dankbare werk. Jullie hebben in ons een paar enthousiaste ambassadeurs gevonden.
Met vriendelijke groet, Hans van Kuijeren.