Huwelijk van mijn dochter

Mijn naam is Toos van Melis en ik woon in Budel.

Ik heb kanker en wordt palliatief behandeld.

Mijn conditie gaat langzaam achteruit en mijn energieniveau wordt steeds minder.

 

1 juli j.l. trouwde mijn dochter.

Zij woonde al langer samen met haar partner in Deventer.

Samen hebben zij een tweeling van drie-en-een-half jaar.

 

Natuurlijk wilde ik heel graag hierbij aanwezig zijn.

De vraag was echter: “Hoe?”

 

Ik werd attent gemaakt op de mogelijkheden van Stichting Ambulancewens.

Deze organisatie maakt laatste wensen mogelijk, op geheel vrijwillige basis.

 

Ik heb mij laten aanmelden en kreeg diezelfde dag nog te horen dat mijn wens in vervulling ging!

Ik werd rond 12 uur in de middag opgehaald met de ambulance en voorgesteld aan mijn begeleiders van die dag, Chiel en Marijke.

Zij installeerden mij op de brancard en mijn partner kon meerijden.

 

Zelf had ik mijn rolstoel meegenomen, zodat ik wat kon afwisselen.

 

De ceremonie in het stadhuis van Deventer was prachtig!

Als moeder vooraan, met goed zicht op mijn prachtige dochter en haar man.

Het was ontroerend, om mijn dochter als bruid te zien..en mijn kleindochtertjes als mini-bruidmeisjes dicht in de buurt!

 

Daarna brachten Chiel en Marijke mij naar kasteel ‘de Haere’ in Olst, waar ik op de brancard in een rustig hoekje alles heerlijk kon overzien.

De bruidstaart, de receptie, de life band met fijne muziek in een prachtige omgeving…een sprookje!

Hoewel ik niet graag in het middelpunt van de belangstelling sta,heb ik genoten!

 

Chiel en Marijke de hele dag dichtbij en op afstand, die mij een geweldige verzorging hebben gegeven en hiermee ook mijn partner de gelegenheid gaven, om zijn eigen gangetje te kunnen gaan.

In één woord: Geweldig!!

 

Na het eten werd de ambulance voorgereden en werd ik onder grote belangstelling weer op mijn plekje gezet.

Afscheid nemen van mijn dochter en haar man, mijn zoon en zijn vrouw en mijn kleinkindjes…

En toen de oprijlaan uit met heel eventjes de sirenes aan..

Indrukwekkend..

Het ging niet allemaal zonder tranen, ontroering, verdriet, maar ook blijdschap en intense vreugde om hierbij aanwezig te kunnen zijn.

 

Ik heb er eigenlijk geen woorden voor, die uit kunnen drukken hoe fijn dit allemaal was en wat dit voor mij heeft betekend…

Superblij dat deze organisatie bestaat en zoveel mensen gelukkig kan maken…

Heel veel dank!

 

Toos.

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan