Dinsdag 31 mei 08.00 vertrokken Wouter en ik vanuit Rotterdam met ambulance 3 naar Amsterdam om een meneer op te halen voor zijn vaarwens. Deze wens is mogelijk geworden door de stichting Vaarwens en de stichting Ambulancewens. We zouden vertrekken uit Muiden .i.p.v. Monnickendam omdat het daar wat makkelijker inschepen was met een brancard.
Onderweg behoorlijk wat files wat nogal wat vertraging in het schema opleverde, telefonisch de familie en de Meander benaderd dat het allemaal wat uitliep, geen probleem van beide kanten ‘’oké’’ we zijn onderweg.
In Amsterdam aangekomen kennis gemaakt met onze gasten voor die dag en meneer op de brancard geïnstalleerd en vervolgens richting Muiden vertrokken met een deel van de familie in de ambulance en achter ons aan.
Tegen de klok van 11.00 uur reden we het terrein van de jachthaven op waar de Meander al onder stoom lag met zijn kont tegen de kade. Na een hartelijk ontvangst door Evert, Inge en de hond hebben we de brancard via een geweldig systeem zonder teveel moeite aan boord in de kajuit gekregen en een mooi plekje bij het raam uitgezocht waar meneer een mooi uitzicht had over het water en de stuurhut, helaas was het weer wat minder dus was het achterdek vandaag geen optie.
Trossen los, de ‘’karren’’ gestart, koffie en roomsoes geserveerd en varen maar, langs Pampus richting Almere.
Nadat Inge de huisregels had verteld was het de beurt aan de Schipper, vol trots en passie vertelde hij over hun ‘’bijzondere’’ boot waar ze zo hard aan gewerkt hebben om hun droom te verwezenlijken, een fotoboek liet zien dat Evert en Inge echt heel veel zelf gedaan hebben.
Onze gasten vermaakten zich prima, de nodige zorg werd door de echtgenote van meneer en zijn dochters gedaan, heel veel respect voor dit gezin hoe zij hiermee omgaan. Meneer is ALS patiënt in de laatste fase, contact was heel moeilijk maar aan zijn ogen was te zien dat hij zichtbaar genoot.
Intussen waren we via wat omzwervingen in de Jachthaven van Almere aangekomen waar werd aangelegd om een heerlijke lunch te nuttigen die Inge in de tussen tijd had klaar gemaakt in de Kombuis. We lieten ons de broodjes goed smaken, helaas kon meneer hier niet van meegenieten en kreeg zijn sonde voeding.
Nadat de hond zijn behoefte had gedaan in de bosjes van Almere en het nodige vuil van straat gehaald had 😉 ik mijn sigaartje op had en we de nodige foto’s van de boot hadden gemaakt kozen we weer het ruime sop.
Inmiddels was de wind wat aangewakkerd en stonden er schuimkoppen op de golven, met de stabilisatievinnen uit lag de boot als een rots in het water.
Met één van de dochters aan het roer onder de Hollandse brug door richting Muiden, na een rondje rond Pampus te hebben gevaren gaf meneer aan dat het genoeg was en werd koers gezet naar de haven waar we rond 15.00 uur afmeerden, met groot gemak manoeuvreerde Evert zijn Meander in de kleine haven voor de kade waar na het uitschepen van de brancard weer net zo makkelijk verliep als eerder die ochtend.
Met een hartelijk afscheid van Evert en Inge en ze uiteraard te hebben bedankt voor hun gastvrijheid en deze geweldige ervaring verlieten we het haven terrein en brachten meneer terug naar zijn woning.
Inmiddels was het 16.00 uur dat we meneer weer in zijn bed hebben gelegd, vermoeid maar met een glimlach zagen wij dat het goed was geweest.
Na een moeilijk afscheid met de familie de files in richting Rotterdam waar we om half 7 de ambulance afgetankt en wel in de garage achterlieten, klaar voor de volgende wens.
Arie.Vrijwilligers Stichting Ambulance Wens