Even niets meer voelen, even niet ziek zijn

Reisverslag Midweek Arcen door Tina van den Bos

(47 jaar uit Steenbergen NB)  met haar gezin.

 

Een aantal weken geleden kreeg ik te horen dat ik terminaal longkanker heb met al overal uitzaaiingen.
Ik had al een aantal maanden erg pijnlijke klachten, maar de symptomen werden niet herkend. Ineens krijg je de diagnose dat je nog maar heel weinig tijd hebt. Mijn specialist wilde dat ik meteen aan de palliatieve chemo ging. Om mij wat meer tijd te geven. Maar ik wilde nog wat “kwaliteitsdagen” met mijn gezin doorbrengen. Ik was al maanden kwijt met ziek zijn en pijn hebben. Ik besloot om eerst een aantal plaatsen te laten bestralen.  Ook kreeg ik voor mij goed werkende medicijnen. En jawel hoor, ik knapte iets op. Kon weer een paar pasjes doen, heel af en toe zitten en de rest doe ik links liggend zonder al te veel pijn. Nu kon mijn laatste wens in vervulling gaan. Maar dat moest wel snel. Nog eenmaal op een korte vakantie in Limburg. We wilden een huisje boeken op Roompot Vakantiepark Arcen: Klein Vink. Het park is mooi, goede kwaliteit en service en de omgeving is daar heel mooi en rustgevend.

Bij het park ligt ook het Thermaalbad Arcen. Dit is een Wellnesscentrum met o.a. zoutwaterbaden, sauna etc. . Eenmaal aan de chemo, mag en kan dat niet meer (infectiegevaar, radioactiviteit). Het leek me overheerlijk om nog een paar keer mijn lichaam en geest tot rust te laten komen, drijvend op het warme, zoute  water. Dit zoute water wordt vanaf 850 meter onder grond opgepompt en is 38 graden C. Even niets meer voelen, even niet ziek zijn. Maar ook het samenzijn  en tot rust komen met mijn gezin, nog even wat leuke dingen doen, is heel belangrijk.

Maar om mijn vakantiewens te kunnen verwezenlijken moest ik liggend vervoer regelen. Via de reguliere ambulancedienst hoorde ik over de Stichting Ambulance Wens. Mijn droom zou dus zo maar uit kunnen komen.

Via een intakeformulier en telefonisch contact werd ons al snel duidelijk dat het vervoer snel geregeld kon worden.  Ik kon mijn geluk niet op.

Op maandag 18 oktober 2010 stond de ambulance voor ons huis. Ik kon het nog niet geloven. Gaat het echt gebeuren. Na een comfortabele reis, kwamen we twee uur later aan in Arcen. Via de thuiszorg in Limburg heb ik wat hulpmiddelen kunnen regelen die ik nodig heb. De volgende verrassing was een warm, hartelijk en begripvolle ontvangst in Klein Vink  Arcen. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, hebben  we nog dezelfde dag kunnen badderen. Ook ’s avonds lekker de buitenbaden gedaan in het donker, kijkend naar de sterren.

Verder heb ik mijn gezin nog kunnen trakteren op een paar uurtjes ontspanning in een Adventure Centre, waar zij konden lasershooten en cosmic bowlen. Zittend in mijn stoel of liggend op de banken met mijn speciale anti-decubitus kussens heb ik alles toch mee kunnen maken. Ik heb zelfs 1 keer geprobeerd te bowlen en waarachtig een spare gerold.
 Is me nooit staand gelukt overigens.

Na deze heerlijke, fantastische dagen,was het vrijdag 22 oktober 2010 weer tijd om naar huis te gaan. Rond  10.30 uur kwam de ambulance zoals afgesproken voor het huisje ons weer ophalen. Eenmaal thuis nog even koffie met een stuk echte Limburgse vlaai, onze belevenissen kunnen vertellen.

 

Mensen wat hartverwarmend dat dit alles mogelijk is geweest door jullie vrijwillige inzet en door de sponsors. Voor jullie misschien een kleine moeite maar voor ons een groot gebaar.  Zonder jullie was dit alles niet mogelijk geweest. Ik heb echt nog even van het leven kunnen genieten en mijn man en kinderen hebben nu fantastische herinneringen, waar ze in hun toekomst met heel veel liefde en plezier aan kunnen terugdenken. Ik houd de herinnering vast als ik volgende week aan een palliatieve chemo begin. Hopelijk krijg ik er nog wat tijd en kwaliteit bij.  Voor de toekomst zou ik u allen willen zeggen, pluk de dag. Carpe diem. Héél héél erg hartelijk bedankt voor al jullie moeite.

Tina van den Bos, Jan, Jella en Joppe Vermunt uit Steenbergen

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan