Afgelopen zondag, 10-10-2010 is voor mij een dag om nooit te vergeten geworden.
Rond de klok van 12.00 uur kwam er een ambulance aangereden, waarop ik zei: rij maar door, ik heb jullie niet besteld, waarop mijn man zei: maar ik wel, je gaat naar pa. Eigenlijk niet beseffend wat er werkelijk werd gezegd, kwamen Maarten en Liane naar binnen. Ik kreeg de GOOD BEAR uitgereikt en mocht mee met de ambulance. Rond de klok van 12.30 uur, waren wij in Dordrecht. Arie en Sonja gingen voorop, alsof ze gewoon op bezoek kwamen bij mijn vader, we zouden skypen, mijn vader en ik. Maar nu kwam ik zelf binnen bij mijn vader. Wat een overweldigende verrassing, wat een geluk straalde er van zijn gezicht.
Dankzij jullie geweldige stichting, heb ik mijn vader die door zijn ziekte in de laatste fase van zijn leven is , kunnen bezoeken in Hospice de Patio in Dordrecht. Een emotionele en ook zeer vermoeiende, maar onvergetelijk mooie dag ,voor mijn vader en mijzelf. Om mijn vader nog in mijn armen te hebben kunnen sluiten, een laatste afscheidt moeilijk, maar zo fijn. Een grote verrassing die geregeld is door mijn man ter ere van ons 25 jarig huwelijk. Een mooier cadeau kun je jezelf niet wensen. We hadden prachtig weer, een strak blauwe hemel, volop zon en wat ik ook zo fijn vond was dat we op weg naar huis, ook nog langs het werk van onze dochter kwamen. Kon ik zien hoe het er daar uitziet, voor Sonja ook fijn om het aan mij te kunnen laten zien. We zijn er zelfs gestopt en hebben ijs gegeten.Thuis aangekomen, hebben we onder het genot van een kop thee met lekkers nog gezellig zitten babbelen met z’n allen.
Het is met woorden niet uit te leggen, wat voor een fantastisch gevoel deze dag mij heeft gegeven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik heel gelukkig ben met het feit dat ik dit heb mogen meemaken.
Namens mijn vader, mijzelf en Arie en Sonja heel erg veel dank voor alles.
Kees, Liane en Maarten jullie zijn fantastische mensen, die vrijwillig werk doen bij een geweldige stichting. Ik weet zeker dat jullie heel veel mensen, waaronder mijzelf, een prachtig cadeau gegeven hebben wat een onuitwisbare herinnering achterlaat.
Dank jullie wel, Marjan de Vlaming.