Vandaag 8 januari 2010 was een enerverende dag. Om 10.00 uur werd Gerrit aangekleed en voorbereid op zijn tocht naar de kust. De ambulance arriveerde rond 10.30 uur. Jaap en Claire van de Stichting Ambulance Wens (www.ambulancewens.nl) kwamen Gerrit zijn kamer op met een moderne brancard, waar Gerrit vakkundig op werd neergelegd en vastgebonden. De verpleging had een keurige zak met medicijnen, eten en drinken en een brief met aanbevelingen klaargezet. Tegen 11.00 uur werd Gerrit in de ambulance gezet en vertrokken we richting Leiden, Rijnsburg, Katwijk en Noordwijk. De ambulance had ramen opzij en achter. Je kunt er wel door naar buiten kijken, maar niet door naar binnen. In een rustig tempo, vanwege de sneeuw en gladheid, reed Jaap de ambulance via het Amstelstation naar de rondweg langs de RAI en VU richting Schiphol. Na een kleine file voor de tunnel, kwam de ambulance op snelheid richting Leiden op de a-44. Jaap afkomstig uit Sassenheim kent deze regio op zijn duimpje. Hij reed dan ook zonder omwegen naar het huis van Anouk en Richard en parkeerde de ambulance zonder blikken of blozen op de stoep er tegenover, zodat Gerrit rustig het huis kon bekijken.
Verhalen
Gerritgenoten
Na een korte pauze vervolgde Jaap onze weg richting Katwijk, over de boulevard richting een strandtent, vanwaaruit we zicht op zee hadden. Voor we naar binnen gingen verzorgde Claire Gerrit, gaf hem zijn eten en medicijnen. De bediening was ons zeer terwille, maakte plaats voor het raam en voorzag ons van thee, koffie, erwtensoep en garnalenkroketten. Rond 13.00 uur verlieten we de strandtent, kreeg Gerrit de gelegenheid buiten nog wat naar de zee te kijken. Na een korte stop bij de vuurtoren van Katwijk aan Zee gingen we verder richting Noordwijk. Daar kon de ambulance heel dicht bij het strand komen, via de weg waarover boten van de kustwacht te water gaan. Gerrit kreeg alle ruimte om van de zee te genieten. De brancard werd naar buiten gereden en Gerrit kon de zeelucht opsnuiven, de zee horen ruizen, de golven zien aanrollen, kortom genieten.
De zon scheen, er was weinig wind, maar het was wel koud. Al te lang konden we ook niet buiten vertoeven, dus toen gerrit aangaf weer naar binnen te willen, plaatste Jaap de brancard weer in de ambulance. Na een kort overleg over de vraag of de tocht naar Bilthoven moest worden voortgezet, is besloten toch naar St Jacob terug te gaan. De tocht was al erg vermoeiend en om nou nog eens vier uur onder weg te zijn, werd te veel van het goede. Gerrit had veel last van zijn kond, omdat de brancard niet zo flexibel was als zijn bed, waardoor er meer druk op zijn stuitje kwam dan hij gewend was. Daarom gingen we niet naar Bilthoven, maar binnendoor van Noordwijk naar Haarlem-Amsterdam. Noordwijkerhout, Vogelenzang en Haarlem boden een meer dan gemiddeld winterlandschap. Hier was veel sneeuw gevallen gisteren. Redelijk vlot wist jaap ons tegen 15.30 uur weer bij St Jacob af te leveren. Gerrit gaf aan dat de dag boven verwachting was verlopen. Hij was Jaap en Claire zeer dankbaar. Voor Jaap en Claire hadden wij bons bons uit Belgie meegenomen, dat werd zeer op prijs gesteld.
Gerrit was uitgeteld, dus Yve en en ik hebben gelijk met Jaap en Claire afscheid van Gerrit genomen, echter niet nadat we enkele blikjes Grolsch in zijn ijskast hebben achtergelaten.
Op de kamer van Gerrit liggen folders van de ambulancewens, waarin de ontstaansgeschiedenis kort wordt geschetst, de filosofie er achter en de mogelijkheid om via een gift dit werk te steunen.
Met vriendelijke groet,
Willem en Yve de Jong