Beste Kees en alle vrijwilligers
Vorige week hoorde ik via een zuster van het verpleeghuis van jullie stichting. Wij komen in het huis van mijn schoonouders te wonen en zijn druk aan het klussen. Mijn schoonvader wilde dat zo graag nog een keer zien, maar was inmiddels te zwak om met een auto of rolstoelbus naar huis te gaan. De zuster heeft hem aangemeld en maandag 23 november was het zover. Eerst heeft hij nog bij het graf van zijn vrouw gekeken, toen naar huis en daarna nog even naar zijn vaste plekje bij de Lek. Het was wel vermoeiend voor hem, maar hij was zo dankbaar dat hij alles nog een keertje kon zien. Donderdagnacht is hij rustig in zijn slaap overleden. Wij zijn jullie zo dankbaar, dat jullie zijn laatste wens nog mogelijk hebben kunnen maken.
De hartelijke groeten van Bea Kroon.