Nog een keer naar mijn (klein)kinderen in Steenwijk

Op 7 april 2009 kreeg ik, Ben van der Kolk, te horen dat ik nog maar enkele weken te leven had; darmkanker in een zeer vergevorderd stadium.

Mijn ultieme wens was nog een keer op bezoek te gaan bij mijn kinderen en kleinkinderen in Steenwijk.

Tweede Paasdag, 13 april, heeft mijn vrouw Thea gebeld met Stichting Ambulance Wens of zij mijn wens in vervulling kon laten gaan.

Dinsdagmiddag 14 april kreeg mijn vrouw te horen dat dit donderdag 16 april al kon, precies één dag voor Nathalie’s verjaardag. Daarna direct de kinderen gebeld om vrij te regelen van het werk en voor de kleinkinderen van school. Dit was helemaal geen probleem.

Donderdagmorgen om 10.30 uur stond de ambulance bij ons in Meppel voor de deur. De chauffeurs waren Ad de Bruijn en Rob Oostrum. Ze kwamen binnen met een brancard met daarop een ambulancebeertje en zeiden: “Zullen we ruilen van plaats?”

En dat vond ik prima. Op naar Steenwijk.

Onze eerste stop was bij onze jongste dochter Nathalie, haar vriend Richard en hun honden Lara en Andora.

Nathalie en Richard hadden net hun woonkamer opgeknapt en nu kon ik nog even zien hoe mooi dit geworden was. Bij binnenkomst werd ik begroet door beide honden. We hebben heerlijk koffie gedronken en tussen de middag brood gegeten.

Om ± 13.30 uur zijn we naar onze oudste dochter Patricia, haar man Erik-Jan, kleindochters Lisa (8) en Chantal (4) en hun hond Laika gebracht.

Hier kon ik in de woonkamer op bed liggen en wat bijkomen van het bezoek aan Nathalie en Richard.

Voor de kleinkinderen had ik een cadeautje meegenomen.

Het was die dag zonnig, we hebben toen nog heerlijk buiten gezeten. Chantal heeft toen laten zien dat ze zonder zijwieltjes kon fietsen. Prachtig was dat.

Erik-Jan heeft toen nog verschillende soorten vis gehaald en hier hebben heerlijk van gesnoept.

Ad en Rob waren rond 16.45 uur weer paraat om ons naar Meppel terug te brengen.

Dankzij Ad en Rob en bovenal Stichting Ambulance Wens hebben we een geweldige dag gehad, welke zonder hun niet gerealiseerd had kunnen worden. Enorm bedankt hiervoor!

 

Ben van der Kolk

 

PS    Na 16 april is alles in een stroomversnelling gegaan. Ben is op 9 mei 2009, 4 dagen voordat hij 58 jaar zou worden, overleden. In verband met rouwproces en alles wat er op mij afkwam kon ik dit niet eerder schrijven.

       Thea van der Kolk

                                            ____________________________

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan