Op 17 september werd onze zoon in Schaarsbergen beëdigd als militair.
Mijn man wilde hier zo graag nog bij zijn, een hele dag in een rolstoel zou hij niet aankunnen.
Hij had de moed al opgegeven om daar naar toe te kunnen gaan.
Door de Stichting Ambulance Wens is deze dag onvergetelijk voor hem geworden.
De vrijwilligers Fred & Coby sleepten hem met brancard overal door & naar toe
(niets was teveel).
Petje af voor deze mensen, want zij doen dit toch maar even.
De dag begon om 8.30 uur in Schiedam met de rit naar Schaarsbergen, na vele files gelukkig toch nog op tijd. Daar aangekomen werden we ontvangen met koffie & koek.
Hierna hebben wij een static show (Hoe militairen leven & overleven in het veld) gezien.
Mijn man genoot hier zichtbaar van.
S’middags een lunch met soep & brood en daarna naar de appèlplaats voor de beëdiging.
Dit was heel erg emotioneel voor mijn man en hij heeft menige trotse traan laten lopen.
Ook de mensen van Defensie in Schaarsbergen wil ik nog hartelijk bedanken voor de goede zorg & aandacht die zij aan mijn man schonken, ook hen was niets teveel.
De woorden die mijn man sprak
“Nu is het goed, ik heb het toch nog mee mogen maken en verder hoef ik niets meer“, weten we dat we er goed aangedaan hebben om dit te organiseren.
Nogmaals gaat onze dank uit naar de Stichting Ambulance Wens, zijn vrijwilligers & Defensie in Schaarsbergen, zonder hen was deze dag echt niet mogelijk geweest.
__________________