Eén van de laatste grote wensen van mijn terminale moeder was het om nog een keer een bezoek te brengen aan Wenen.
Op maandagmorgen 17 september 2009 vertrokken we om dit te realiseren; gelukkig was de toestand nog zodanig dat we een rolstoel konden meenemen voor “optimale bezoekmogelijkheden”. ’s Avonds om ca. 21.00 uur arriveerden we bij het hotel om daar gezamenlijk te eten en te overnachten.
De volgende morgen (dinsdag) zijn we na het gezamenlijke ontbijt vertrokken naar het plein van de Stephansdom om daar te vertrekken voor een rijtour (duur ca. 1 uur) door het centrum van Wenen in een zgn. fiaker , langs de bekendste historische punten. Zij genoot hier “van top tot teen” van.
Na de lunch en de middagrust hebben we de Donauturm bezocht en (via de lift) “bestegen”; vanaf een hoogte van 150 meter heeft men hier een prima uitzicht over de stad Wenen en zijn onmiddelijke omgeving .
De volgende morgen (woensdag) zijn we vertrokken naar park Schönbrunn om daar het slot te bezoeken, wat de Habsburgers gedurende ca. 450 jaren als residentie heeft gediend; was weer volop genieten !
Woensdagnamiddag hebben we twee dingen kunnen ondernemen, t.w. een rondrit met een treintje door park Schönbrunn en een bezoek aan pretpark Prater, waar we gezamenlijk “een rondje met het bekende reuzenrad hebben gedraaid” .
Donderdagmorgen vroeg zij we weer vertrokken richting Nederland, waar we ’s avonds om ca. 20.30 uur aankwamen.
Conclusie is dat mijn moeder volop heeft kunnen genieten en alles in redelijke conditie heeft kunnen beleven, ondanks het feit dat het (uiteraard) een zeer vermoeiende reis voor haar is geweest.
Hartelijk dank aan de stichting voor de geboden faciliteiten en de twee begeleiders Gerard en Jaap voor hun persoonlijke inzet !
____________________