Lieve mensen,
Bij mijn moeder Tony Schade zijn de functies van vitale organen na een chemobehandeling uitgevallen. Sindsdien is rechtop in een stoel zitten moeilijk en brengt zij haar dagen door in een bed van het Bijna Thuis Huis Zoetermeer
Als geboren en getogen Hagenaar heeft Tony in haar leven veel tijd op de Scheveningse stranden doorgebracht. Haar wens was dan ook om nog één keer vanaf de pier op de boulevard van Scheveningen naar de zee te mogen kijken. Maar vanwege haar fysieke staat was deze wens voor ons niet eenvoudig uit te voeren.
Van mijn dochter Celine hoorde ik over het bestaan van de Stichting Ambulance Wens en na wat zoeken op het internet kwam ik aan de juiste contact gegevens. Op maandag 10 augustus belde ik en kreeg Kees Veldboer te spreken. Hij vertelde dat er al ruimte was op de daaropvolgende donderdag 13 augustus. Na overleg met de familie en verplegende instanties hebben we die dag laten vastleggen.
Op die zonnige donderdag verscheen de ambulance stipt op tijd bij het hospice.
Bij binnenkomst van jullie medewerkers sloeg bij Tony de twijfel over het uitstapje toe. Maar de professionaliteit en rust die jullie mensen uitstralen namen die twijfels snel weg. “U bepaalt wat wij gaan doen” werd mijn moeder verteld, de toon voor de rest van deze dag was daarmee gezet.
Met grote zorg en behoedzaamheid werd mijn moeder op een brancard gelegd en per ambulance naar de Scheveningse boulevard vervoerd. Daar wachtten meer familieleden haar op. Het weerzien met de zee en de familie was het emotionele hoogtepunt van de dag, daarna heeft Tony van iedere minuut met volle teugen genoten. De zilte zeelucht, de zon, de wind in de haren, het broodje paling, de wandeling per brancard over de pier, het uitzicht over de zee met alle schepen die voor anker liggen, de wandeling over de boulevard, het kopje koffie op een terras, de aanwezigheid van haar familie en bovenal het geduld en de toewijding van uw medewerkers hebben bij Tony een onvergetelijke indruk achtergelaten.
Op de terugweg naar Zoetermeer is er, op Tony’s verzoek, bij haar laatste woonadres gestopt om nog één keer naar “haar huisje” te kijken. Tony was te moe om daar nog naar binnen te gaan en de ambulance heeft haar toen weer naar het Bijna Thuis Huis Zoetermeer gebracht, waar ze haar verhaal in geuren en kleuren aan iedereen die het maar horen wilde verteld heeft.
Namens Tony en haar familie wil ik de vrijwilligers van het Bijna Thuis Huis Zoetermeer en in het bijzonder de Stichting Ambulance Wens met al haar vrijwilligers hartelijk danken voor het mogelijk maken van deze onvergetelijke dag.
Huibertien Verstegen.
__________________________