Een diner-dansant in Geldrop met familie en vrienden.
In haar gezonde leven was dit uitstapje, naast vele andere activiteiten, inmiddels
traditie geworden.
En zelfs nu, ernstig ziek en noodgedwongen verblijvend in Hospice ‘de Regenboog’
in Eindhoven in haar laatste levensfase, spreekt ze de wens uit, nog eenmaal deze
middag mee te mogen maken.
Een wens van een geliefde, die wil je natuurlijk proberen in te willigen.
Maar of het in de praktijk ook uit te voeren was, wisten we niet.
Een van de medewerkers van het Hospice wees ons op Stichting Ambulance Wens, een
organisatie die op vrijwillige basis middels een ambulance en professionele vrijwilligers
de wens van mensen in hun laatste levensfase, graag willen inwilligen.
Een soort wonderdoeners en geluks brengers. Zelfs helden, in onze ogen.
Nadat wij via een digitaal aanvraagformulier ons verzoek kenbaar hadden gemaakt, kregen
wij al binnen twee dagen uitslag.
De wens van onze moeder, schoonmoeder en oma Irma Meis zou ingewilligd worden en
alle medische en praktische zaken zouden voor ons worden geregeld.
Onze lieve vader Bob Meis heeft zich ingespannen om zoveel mogelijk familieleden en
vrienden uit te nodigen om op 14 september 2008 het feest met ons te vieren.
Dat lukte, zeker 150 gasten zouden uiteindelijk bij dit feest aanwezig zijn.
De vrijwilligers hebben haar opgehaald, begeleid en weer veilig thuisgebracht.
Dankzij hun enorme betrokkenheid en liefdevolle houding was dit allemaal mogelijk.
Ze was erbij; in rolstoel maakte ze haar entree.
Het was prachtig hoe ze verwelkomd werd door het gezelschap.
Toen ze te moe werd, hebben de vrijwilligers haar verhuisd van stoel naar brancard.
En opnieuw heeft ze genoten.
Velen kwamen haar groeten; foto’s werden gemaakt, kado’s werden aangeboden.
En zelfs het gezelschap op de dansvloer, waar zij niet veel langer geleden dan
twee maanden nog gangmaakster was, werden door Irma Meis al klappend aangemoedigd.
Wat een vrouw!
Er werd getoost op Irma en woorden van dank uitgesproken om de Stichting Ambulance Wens
in het zonnetje te zetten en waardering uit te spreken over dit prachtige initiatief.
En uiteindelijk vertrok ze, uitgezwaaid door velen, met ambulance terug naar het Hospice.
Maar niet voordat ze 3,5 uur op haar eigen onnavolgbare wijze gefeest heeft.
En dit alles puur op overlevingsdrang en geesteskracht.
Irma Meis hield van feesten, van het leven en van mensen.
Daarom is het zo mooi dat zij zo ook herinnerd zal worden.
Zij heeft op haar manier afscheid kunnen nemen van iedereen waar zij van hield en
die van haar hielden.
En dat waren er velen.
Met liefdevolle dank aan de Stichting Ambulance Wens.
Op 18 september 2008 overleed zij.
Op haar crematiedienst waren 334 mensen aanwezig.
Marieke van den Hurk – Meis
_____________________________