Als bewoner van de paliatatieve afdeling van de Oudelandse Hof, kon ik een beroep
doen op de activiteiten van de Stichting Ambulance Wens.
Mijn vrouw heeft geschreven. Het verzoek werd ingewilligd en mijn vrouw mocht
mee als begeleidster. Op mijn verzoek als oud stuurman Grote Handels Vaart hebben
we een trip naar de Maasvlakte gemaakt.
Klokslag 10 uur stond de ambulance voor de deur en werd ik op een brancard
geladen.(persoonlijk prefereer ik een rolstoelbus boven het uren liggen op een brancard).
Maar de middelen van de stichting zijn beperkt).
De zorg in de ambulance is overigens perfect. De eerste vraag was: Mijnheer waar
wilt U naar toe? De Maasvlakte dus.
Vanuit Berkel langs Rotterdam Airport, de A 13 en de A 4 naar de A 15.
Bij de afslag Spijkenisse zijn we de Botlek ingedraaid. Langs de Oude Maas
naar de veerheuvel op Rozenburg .
Vandaar uit heb je een schitterend uitzicht op Maassluis, de ponten, de oude
kerk en de molen.
Daarna naar de stormvloedkering. Een indrukwekkend staaltje van staalbouw.
Tegenover Oostvoorne heb je een goed zicht op Hoek van Holland en de veerboten
van de Stena Line. Veerboten en Cruise schepen noem ik varende koekblikken,er
zit geen lijn in.
We hadden het geluk, dat er 3 schepen te gelijk de Waterweg kwamen opvaren.
Er was nogal wat bedrijvigheid o.a. van de gele loodsbootjes.
Toen we uitgekeken waren, was de vraag: En waar nu naartoe?
Graag naar een van de container terminals was mijn antwoord.
Fred wist te bereiken, dat we onder begeleiding een ritje over het ECT
terrein mochten maken. Iets dat aan weinigen is voorbehouden.
Aan de lange kade lagen container schepen in alle soorten en maten.
De grootste, die op het Verre Oosten varen kunnen 9000 containers per keer
meenemen. 13 hoog gestapeld.Verder lagen er de “feeders”, die de containers vanuit
Rotterdam over Europa distribueren.
We reden ook onder de kranen door, die de containers aan en van boord brengen.
Een bijzonder gezicht zijn de radiografische bestuurde wagens, die de containers over
het terrein vervoeren.
Op de terugweg zijn we op verzoek van mijn vrouw koffie gaan drinken in Brielle, waar
ze veel zomervakanties bij haar grootmoeder heeft doorgebracht.
De ontvangst in het café was uiterst vriendelijk en gratis.
Daarna hebben Kees en mijn vrouw nog een visje gegeten.
Maar er zijn ook horken, die geen respect hebben voor het feit, dat de stichting
ernstig zieke patiënten een plezier wil verschaffen.
Mensen van het soort”Ikke, ikke en de rest kan stikken”. Wat moet je ermee?
Bij het groot vuil zetten getuigt ook niet van medemenselijkheid.
Om 2 uur waren we weer terug in De Oudelandse Hof.
Kees en Fred, nogmaals bedankt voor de onvergetelijke dag.
Nel en Arie Zwartendijk
___________________