Het was januari toen ik voor mijn ernstig zieke zusje haar wensen kenbaar maakte aan de Stichting Ambulance Wens. Tot mijn grote blijdschap en verbazing werd er nog diezelfde avond door Kees Veldboer gebeld en konden we een datum afspreken.
Het was 12 februari en een zonovergoten dag toen we door Kees en Rob in Leusden, waar mijn zus en zwager wonen, werden opgehaald en naar Den Helder reden waar ons schoonzusje ons met koffie en broodjes ontving.
We zijn van daar naar zee gereden, één van de wensen van mijn zusje was de zee zien. Door het schitterende weer op die dag konden we zelfs Texel zien liggen waar net de veerboot vandaan kwam. Ans kon zelfs uit de ambulance gereden worden en heerlijk op de dijk staan, de zee ruiken en horen.
Daarna ging de rit naar de begraafplaats in Den Helder. Dit vraagt denk ik enige uitleg. Toen vier jaar geleden onze broer overleed kon mijn zusje niet bij zijn afscheid aanwezig zijn. Ze heeft het daar altijd heel moeilijk mee gehad. Dit was haar andere grote wens: afscheid nemen van hem.
Door de Stichting Ambulance Wens kon dit in vervulling gaan en zijn we bij zijn graf geweest. Het was voor ons allemaal een bijzonder emotioneel maar heel goed moment. Het was goed zo, zei mijn zus en zo voelde dat ook.
We zijn Kees en Rob bijzonder dankbaar. De deskundige en integere begeleiding heeft veel indruk op ons gemaakt. Hun inzet voor mensen komt rechtstreeks uit het hart. We wensen hen, en alle vrijwilligers, heel veel succes toe met dit prachtige werk waarmee ze, wensen van mensen die ernstig ziek zijn of zelf niets meer kunnen, blij maken.
Mijn zus kon dit afsluiten en heeft zo ruimte gekregen om haar eigen leven af te sluiten.
Ans is op 5 maart overleden.
Grote dank namens de familie,
Thea Schuit
voor een foto verslag zie gebeurtenissen
_____________________