Altijd is het gespreksonderwerp voetbal. Alle wedstrijden worden via de televisie
gekeken en kranten worden op dit onderwerp gelezen. Elke verjaardag of etentje is
het een groot deel van onze conversaties, aangezien ik de passie met hem deel. Ik
heb het hier over de oudoom van mijn vrouw, en sinds een jaar of 10 ook die van mij.
Ome Wim is een rasechte Feyenoorder. In zijn jeugdige jaren zat hij elke
thuiswedstrijd in het stadion om zijn club naar voren te schreeuwen. Nu, hij is
inmiddels 80 jaar, kijkt en volgt hij het thuis. Het moet een jaar of zeven geleden
zijn dat ik tegen hem zei: "Ome Wim, wij gaan samen nog een keer naar het stadion en
kijken naar ons Feyenoord". Niet wetende dat hij in de afgelopen jaren meer
ziekenhuizen zou bezoeken dan dat er bij wijze van spreken voetbal op tv is. Nare
onderzoeken en vervelende ingrepen waren uiteindelijk noodzakelijk. Hierdoor werd
het ook onmogelijk om samen in een stadionvak te zitten. De grote menigte, (voor
hem) ongemakkelijke stoeltjes en geen sanitair in de buurt zijn de grote
struikelblokken. Jammer, de belofte kan ik dus nooit inlossen. Echter liet het me
niet los, het moest toch mogelijk zijn om Ome Wim nog een keer te laten genieten van
het "Hand-in-Hand Kameraden" gezongen door 40 duizend enthousiaste Feyenoordfans, de
magie van Stadion De Kuip en niet te vergeten een leuke pot voetbal! Meer dan een
half jaar ben ik bezig geweest om via allerlei kanalen ons binnen te krijgen met de
faciliteiten waarmee hij een avond voetbal kan beleven. Uiteindelijk was de
vastberadenheid en het volhouden de grote winnaar. Al moet er wel bijgezegd worden
dat alle hoop vervlogen was. Het was echter mijn moeder die via haar grote
pedicureklantenkring de juiste persoon te pakken kreeg. Zij kwam zodoende in contact
met Stichting Ambulance Wens. Toen is het balletje snel gaan rollen en kregen we een
telefoontje dat Feyenoord ons op 24 januari 2008, de thuiswedstrijd tegen F.C.
Twente, wilde ontvangen.
Voorzien van Feyenoordatributen en tas met lekkernijen van tante Toos werden wij
door Han en Ingrid met de Stichting Ambulance Wens Ambulance naar Stadion de Kuip
gereden. Na binnenkomst via de goederen cq keukenlift een doorsteek door de keuken,
langs de bestuurskantoren, Home of History en Brasserie kwamen wij aan op het
ereterras. Achteraf gezien was dit natuurlijk ook de enige juiste plek voor de man
die al 80 jaar een Rood Wit Feyenoord hart heeft en trouw de goede en slechte jaren
van zijn club heeft gevolgd. Het ereterras was geweldig, prima zicht, geweldige
sfeer, vriendelijke beveiligingsmensen en menig handdruk van prominent
(oud)Feyenoord. Tevens was onze ruimte voorzien van een televisie, zodat doelpunten,
overtredingen etc. in de herhaling nogmaals gezien en beoordeeld konden worden. Maar
het mooiste van allemaal was de oor tot oor glimlach van Ome Wim. Hij genoot elke
minuut. Ook de sanitairfaciliteiten zodat, mocht dit noodzakelijk zijn, hij zonder
ongemak naar de wc kon was hem niet onopgemerkt gebleven. Qua voetbal werden wij de
eerste helft minder verwend al mocht de aanwezigheid en het maken van een praatje
met o.a. Peter Bosz, Eddy Treytel, Patrick Lodewijks en Jan van Halst de pret niet
drukken. Na het nuttigen van een kop koffie en het met Jan van Halst doornemen van
de eerste helft waren wij weer helemaal klaar voor de tweede helft. Dit bedrijf was
voor de heren van Rood Wit wel het moe worden waard, aangezien wij verwend werden
met mooi voetbal. Uiteindelijk won Feyenoord met 3-1 zodat ook het aspect waar geen
invloed op uitgeoefend kon worden deze mooie avond completer maakte. Want de kers op
de taart was namelijk het na de wedstrijd foto´s maken met een aantal Feyenoorders.
Na het nuttigen van een drankje was de tijd rijp om de terugreis te aanvaarden. Na
thuiskomst was het tijd om in kleuren en geuren Tante Toos te vertellen wat ons die
avond was overkomen. Het was echt een avond om nooit te vergeten en ik was blij dat
we toch nog naar Feyenoord zijn geweest. Tevens werden wij deze avond begeleid door
twee toppers van mensen. Die alles in het werk hebben gesteld om deze grandioze
avond te kunnen beleven. Want deze avond hadden we nooit beleefd zonder Stichting
Ambulance Wens. Het zijn allemaal kanjers!
Bedankt!
Ook namens Ome Wim,
Hans Bakker
_______________________
