Op 14 oktober mochten we met de Stichting Ambulance Wens mee om mijn vrouw’s hartenwens
in vervulling te laten gaan.
Het was een prachtige dag en we hadden er best wel zin in wij en onze
begeleiders,we gingen helemaal naar Valkenburg in Limburg.
Een behoorlijk eind rijden,met een tussenstop in Gilzerijen.
Mijn vrouw had trek in gebak dus dat was smullen .
Na een half uurtje was de chauffeur uitgerust en konden we weer verder,om twaalf uur
een medicijn en plasstop voor het hondje.
Heerlijk ik hoefde niets te doen de zuster deed alles, was voor mij ook een verademing
een dag niet te zorgen heerlijk.
Nogmaals een fantastisch stel,de ambulance weer gestart en rijden maar en ja hoor
daar lag tussen de groene heuvels Valkenburg de plaats waar we 3x per jaar vertoefden
en dat 16jr lang.
Door dat mijn vrouw terminaal is kwam hier natuurlijk niets meer van.
Op de plaats van bestemming gekomen bij hotel Riche stonden ze ons al op te wachten en het
weerzien was emotioneel en fijn.
Eindelijk weer even thuis in ons hotel,de koffie werd geserveerd en wij uitblazen van de rit.
Toen kwam na een tijdje de soep heerlijke groente soep,smullen dus.
Maar ja we kwamen omafscheid te nemen van Valkenburg, dus mijn vrouw in een rolstoel,waar het hotel voor
gezorgd had en wij de stad in.
Een drukte, je kon over de hoofden lopen,daar wij Valkenburg goed kennen werd ik als gids gebombardeerd.
In Valkenburg waren beeldhouwers bezig om prachtige sculpturen te maken.
Door de hele stad heen,dat was dus even mooi meegenomen.
Al wandelend kwamen we bij de kerk met een stiltecentrum waar we dan ook even hebben
vertoefd mijn vrouw en ik hebben een kaars aangestoken en gebeden voor mijn vrouw.
Hierna nog even in de kerk gekeken en weer verder de stad in met zijn mooie gevels
en de rivier de Geul die dwars door het stadje loopt.
Het werd nu tijd voor een terrasje en we hebben heerlijk gezeten met een drankje en maar mensen kijken.
Heel gezellig maar de tijd draait door dus weer terug naar het hotel om te dineren.
Heerlijk verzorgd en erg lekker.
Tijd om afscheid te nemen van onze vrienden van het hotel,de ambulance kwam voor de deur.
Verschrikte gasten,Engelse waren het,de eigenaar stelde ze gerust vertelde van het werk van
Stichting Ambulance Wens, Martin en Tineke kregen een staande ovatie.
Toen wij allemaal weer in de ambulance terug naar Rotterdam waar we klokke tien uur arriveerden.
Moe maar zeer voldaan en de begeleiders van ons heel hartelijk bedankt
jullie waren tof en natuurlijk de stichting bedankt die dit voor ons mogelijk maakte.
Petje af
W.Harlaar-Jo Harlaar Rietdijk
__________________________
