Mijn dochter Tara is al 1 jaar ziek en heeft een paar weken geleden gehoord dat zij niet meer beter wordt. Tara heeft botkanker en heeft lang chemo en bestraling gehad, maar de kanker is zo agressief dat behandelen niets meer kan doen.
Na een periode van shock vinden wij, als gezin, dat we de tijd die we nog hebben met Tara goed moeten leven en vooral genieten van elkaar.
Opkikker kwam ter sprake in het LUMC en al gauw was er contact en afspraken. Betty kwam voor een gesprek bij ons thuis en Tara ging vertellen wat zij leuk vindt en natuurlijk wij als gezinsleden hadden ook inspraak.
Tara haar wens was een feest voor familie en vrienden, maar verder had zij als wens leuke dingen doen met het gezin.
Opkikker ging een dag plannen en wij wisten van niets! Wel moesten we voor het geval er een feestje kwam adressen aanleveren. De voorpret bij ons was groot. Vooral Tara vond het geweldig. 2 dagen voor de Opkikkerdag moest Tara het ziekenhuis in, dus dat was nog even spannend of alles kon doorgaan. Alle medewerking van het ziekenhuis en de avond erop waren we weer thuis.
Vrijdag half 9 moesten we klaar staan, dat was doorgegeven door Betty en Hannie. Verder alles een verrassing! De ambulance ( Kees en Harry) kwam voorrijden en daar gingen we op weg richting Groningen. We zaten van alles te verzinnen onderweg maar kwamen er niet uit waarheen de tocht ging. Midden in Groningen eruit naast een mooi schip de Meander. We werden allerhartelijkst ontvangen door Evert en Inge en gingen aan boort. Tara kreeg een mooi plekje achter de schipper en de rest van het gezin ging ergens zitten. We hebben een prachtige tocht door en buiten Groningen gemaakt onder het genot van broodjes, koffie en thee. Ook hebben we onderweg nog geschilderd allemaal een klein schilderijtje wat uiteindelijk een grote gaat worden (denken wij) Ja, want alles blijft geheim bij Opkikker.
Betty zei vervolgens: klaarstaan we gaan weer en daar gingen we naar de volgende verrassing. Richting Odoorn naar Hotel Restaurant Lubbelinkhof. Daar stond een bed klaar voor Tara en alles was piekfijn geregeld met een heerkijk diner.
Na afloop van het diner richting Emmen voor de laatste superknaller een feest voor Tara met veel vrienden en familie in de Bistro van Parc Sandur. Een diskjockey, spelletjes alles erop en aan. Een onvergetelijke avond met veel lachen en emoties.
Al met al een dag om nooit te vergeten, dus Opkikker en dan vooral Betty en Hannie jullie hebben dit super georganiseerd en wij zijn jullie zeer dankbaar voor jullie inzet. En wat ons vooral is opgevallen deze dag, dat er zoveel lieve mensen zijn die zoveel voor een ander over hebben en dat is hartverwarmend!
Speciale dank aan:
De ambulance mannen Kees en Harry van Stichting Ambulance Wens. Jullie zijn supermannen!!!
Rocas Nederland afd. Emmen met speciaal dank aan Esther
Hotel Restaurant Lubbelinkhof te Odoorn.
Bistro te Parc Sandur te Emmen
De dames Betty en Hannie van Opkikker die ons een onvergetelijke dag hebben bezorgd!!!
Moeder van Tara