Ik wil jullie graag meenemen naar deze mooie dag van de ambulance wens.
De Grand Prix was op zaterdag 24 augustus. Mijn vaders jongste broertje is met hem mee geweest. Echter was de Grand Prix voor hem veel te zwaar. De muziek stond echt heel erg hard en er was te veel herrie. Als hij gezond was geweest had hij het 1 groot feest gevonden met een biertje in zijn hand. Ze zijn einde van de ochtend weer vertrokken. De vrijwilligers gaven aan dat zij de hele dag voor hem beschikbaar stond en als hij nog wensen had ze het gingen proberen mogelijk te maken. Ze zijn toen langs de Mac Donalds gereden voor kipnuggets en een kleine milkshake, wat heel bijzonder was want mijn vader at al bijna niets meer. Daarna zijn ze naar zijn 2 thuis gegaan, voetbalvereniging Vredenburch in Rijswijk, waar mijn vader ere lid van verdiensten was en waar hij al 60 jaar lid van was en een geliefde man van de club.
Dit was het mooiste wat ze mijn vader konden geven. Wij als familie en al zijn vrienden en de voetbalvrienden van zijn 45+ walking football team waren aanwezig.
Dit was een dag om nooit te vergeten. Mijn vader kon het niet meer aan om bezoek te ontvangen (behalve directe familie) Dus was het prachtig dat hij hier iedereen nog kon zien. Niet alleen voor hem maar al zijn vrienden die hem nog even een laatste knuffel of handdruk konden geven en afscheid konden nemen hoe moeilijk dit ook was.
Er werd gelachen maar ook gehuild maar ook tranen van geluk.
Ik dank jullie uit de grond van mijn hard dat jullie mijn vader en opa van mijn kinderen dit mooie moment voor hem geregeld hebben.