Lieve mensen van Stichting Ambulance Wens,
ALS is een vreselijke spierziekte waarvoor nog geen behandeling bestaat. Maar de ziekte heeft mij ook veel positiefs gebracht.
We hebben heel veel lieve mensen om ons heen en soms komt er uit onverwachte hoek een verrassing. Zoals het telefoontje van Kim uit ons zorgteam.
“Ik heb iets gedaan en ik hoop dat jullie dat niet erg vinden.” Oeps, wat dan?
Ze had buiten ons om contact opgenomen met de Stichting Ambulancewens. Of ik misschien nog een keer naar Tour du ALS zou mogen. Onze dochters en schoonzoons hadden zich ingeschreven als Team Cor en het zou natuurlijk geweldig zijn als ik er nog een keertje bij kon zijn.
Het mocht!
Samen met de Stichting ALS zijn de hulpmiddelen die ik nodig heb geregeld. Marcel, die ons vorig jaar heeft gebracht met de ambulance, kon op ons verzoek ook weer mee!
Met Marcel en Annemiek, de verpleegkundige, voelde ik mij in goede handen. We hebben vroeger veel gekampeerd in Frankrijk. Gedurende de reis naar Malaucene hebben Liz en ik mooie herinneringen aan die vakanties opgehaald.
Het hoogtepunt was natuurlijk DE DAG dat de kinderen lopend, met de fiets of hardlopend de Mont Ventoux op zijn gegaan. Met daarna het feest in de Village du Depart waar het enorme bedrag is bekendgemaakt dat door alle deelnemers is binnengehaald voor ALS.
Het was weer een feest van herkenning, saamhorigheid, een lach en een traan.
Onvergetelijk voor ons hele gezin.
Ik ben Stichting Ambulancewens en Stichting ALS enorm dankbaar dat ze het voor mij mogelijk hebben gemaakt om erbij te zijn!
Hartelijke groeten,
ook namens Liz, Cor Derijck