Voor de storm uit!

Vandaag varen we met Erik Voortman (1962) en zijn dierbare familie. Samen met echtgenote Christine, dochter Alice, schoonzoon Gerard en kleinkinderen Jaylinn, Jimmy en Thomas gaan we er deze dag een onvergetelijke herinnering van maken! Door een beroerte lang geleden is Erik halfzijdig verlamd geraakt. En nu heeft hij ook nog slecht nieuws gekregen. Er zit een grote tumor in de hersenen die zo ernstig is dat de artsen binnen enkele weken meer achteruitgang verwachten. Donkere wolken hangen boven het hoofd van Erik en zijn gezin, maar Erik ziet met zijn pretoogjes het waterige zonnetje vandaag! Fijn varen met z’n allen!

Vanmorgen om 8.45 uur stapte ik aan boord en gelijk ging de telefoon. Het was de wensambulance, we komen eraan. Zijn er al om 9.30 uur i.p.v. 10.15 uur. Dat was even aanpoten om ons schip vaarklaar te krijgen. Klokslag 9.30 uur kwam de wensambulance van Stichting Ambulance Wens met vrijwilligers Joost en Carin het terrein oprijden. Schipper Niels en ik wachten onze gasten op om hen te verwelkomen. Zodra Erik de ambulance uitkwam zagen we al, dit zit wel goed! Een paar stralende pretogen keken ons aan, fijn het water op! Erik is een echte bootjesman. Hij heeft een kagenaar uit 1910. De boot heet meneer Nilsson, een prachtschip!

Nu eerst koffie met lekkers. De sfeer zit er gelijk lekker in. Het is een mooi warm gezin waar we vandaag mee op pad mogen. Niels vertelt over het ontstaan van Stichting Vaarwens en we maken een plan voor vandaag. Het wordt vanwege de verwachte storm en regen vanmiddag de Zaanse Schans. Snel de trossen los en gaan!

We varen met een waterig zonnetje het Noordzeekanaal op. Er valt een hoop te zien. Als we bij de Wilhelminasluis aankomen horen we dat er een storing is aan de spoorbrug. We overleggen even en beslissen om te keren en richting Durgerdam te varen. Thomas (de kleinzoon van Erik) wil eigenlijk toch heel graag een keer meemaken hoe een schutting in de sluis gaat. We gaan toch eerst de sluis door. Machtig om te zien hoe dat gaat.

In de sluis krijgen we van de sluiswachter te horen dat de storing aan de spoorbrug is opgelost en we varen toch naar de Zaanse Schans. Bij de spoorbrug moeten we de boot een half uurtje gaande houden voor we een opening krijgen maar dan krijgen we toch eindelijk de molens van de Zaanse Schans in zicht. We meren af bij Houtzaagmolen Het Jonge Schaap en gaan aan tafel voor een heerlijke lunch!

Na het eten gaan oma Christine met de kleinkinderen en Gerard even een kijkje nemen in de molen en storten Alice en ik ons op de afwas. Als iedereen weer aan boord is keren we snel om, gas erop want er komt bar slecht weer aan! Alles zit mee, bruggen, spoorbrug en de sluis gaan al open als ons gele scheepje in zicht komt. We denken dat het komt omdat er een vrouw achter het stuur zit (ik haha).

Rond 14.30 uur meren we weer aan in de marinahaven van Amsterdam, onze dag zit erop. Wat was het gezellig vandaag. Lieve Erik, wij wensen je nog heel veel mooie momenten met je kanjers van kleinkinderen, je lieve vrouw, dochter en schoonzoon toe. Pluk de dag!