Een laatste wens, ik wist van het bestaan. Maar van de stichting Vaarwens had ik niet gehoord. Gelukkig werd ik hierop gewezen door mijn broer. Die werkt bij de hospice en gaf mij de folder van de Stichting Vaarwens. Ik had al eerder met de artsen overleg gehad, dat ik een laatste wens in wou zetten voor mijn man. Maar volgens de artsen was de tijd voor hem nog te vroeg. Mijn broer sprak dit tegen, dus heb het verzoek ingediend bij de stichting Vaarwens. Wat bleek na een week kreeg ik al een reactie, dat ik een datum kon plannen. Ik kon dit niet geloven. Nog een keer de situatie uitgelegd, dat mijn man wel ziek is, maar dat de tijdsduur van zijn leven nog onzeker is.
Ik werd zo vriendelijk en empathisch geholpen aan de telefoon door Naomie, dat ik er stil van werd. Mijn man kwam wel degelijk in aanmerking voor deze Vaarwens!
De datum werd geprikt. 21-6. De begindag van de zomer. Vaartocht 1177
Mijn man verbleef inmiddels in het ziekenhuis en aanpassen van het adres gaf totaal geen probleem. De nacht vonden we wel spannend. Hoe zou dit allemaal gaan verlopen. Om 8.35 uur werd mijn man al op de afdeling opgehaald door de chauffeur Jaap van de ambulance en Mariëtte als verpleegkundige en begeleidster. Als welkomcadeau kreeg mijn man Mario de mascotte van de ambulance wens.
We reden naar Amsterdam en kwamen aan op de kade waar de boot al aan wal lag.
We werden hartelijk verwelkomd door Lucas vrijwilliger bootsman van de vaarwens en David de schipper van de boot. Op hetzelfde moment arriveerde ook onze dochters, die met de trein gekomen waren.
Wauw wat een prachtige boot en hiervan mochten wij gaan genieten. Dit met dank aan de drijvende krachten Evert Stel en Inge de Graaf. Wisten zij van tevoren, dat er zo veel blijde en dankbare gezichten zouden verschijnen na het zien en genieten van hun aangepaste boot. De vaarroute 1177 begon met een stralende lach en ook met een traan een mooi moment was de lunchpauze voor het Muiderslot. We stonden even stil, wat een strijd daar heeft plaats gevonden en wat een strijd er voor ons gezin de laatste maanden is geweest en nog. Mariska onze dochter had een lied voor haar vader gemaakt over de liefde en de pijn met elkaar. Dit lied liet zij aan ons horen en raakte ons allemaal van binnen. Na de lunch ging de vaarroute verder en hebben we intens genoten van de mooie vaar route en de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de vrijwilligers.
Met heel veel dank en respect voor hen die deze Vaarwens tot een superdag hebben gemaakt voor mijn man en voor mij en mijn 2 lieve dochters, die mij deze dag ook hebben gesteund.