Heb menig traantje gelaten

Beste medewerkers van Stichting Ambulance Wens,

Dit verhaal hebben jullie al een hele tijd tegoed.

Het is het verhaal van mijn vader, door hem zelf geschreven. Een aantal weken na zijn reis met de ambulance is hij helaas overleden. Excuses dat het zo lang heeft geduurd om dit verhaal te sturen, en mijn grote dank voor de prachtige dag die jullie ons hebben bezorgd. ———-

Het verhaal van Rien, uitbehandeld kankerpatiënt met een dwarslaesie. Onze zoon wilde trouwen in Renesse, wat voor ons totaal onbereikbaar was vanuit Dordrecht in mijn situatie. Wij hebben Stichting Ambulance Wens gebeld op dinsdag 3 augustus, voor een wens op vrijdag 6 augustus. We waren bang dat het niet meer zou kunnen omdat het zo kort dag was, maar het bleek geen enkel probleem.

Onze begeleiders, Jaap en Annemieke, stelden zich tegelijkertijd bescheiden en toch sturend en geruststellend op, ze waren fantastisch. Ik had het zo naar mijn zin, dat ik geen benul had van de tijd. Toen ik dacht dat het 4 uur was, bleek het al 7 uur te zijn. Stichting Ambulance Wens heeft ons een onvergetelijke dag bezorgd.

Duizendmaal dank en respect voor de Stichting. Onze speciale dank gaat ook uit naar Monique, van Thuiszorg Aafje, die mij over de streep getrokken heeft en mijn angst voor ambulance vervoer heeft weggenomen.

Onze zoon en schoondochter wisten van niets. Het was een totale verrassing dat wij toch bij de bruiloft konden zijn en de tranen waren niet van de lucht. Ook ik kon mijn emoties nauwelijks bedwingen en heb menig traantje gelaten. Kortom, het was een fantastische dag en ik zal jullie altijd dankbaar zijn.

Hartelijke groet, Rien.

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan