Mijn moeder is terminaal. Maar mijn oom 200 km verderop is ook terminaal.Lieve verzorgsters van de thuiszorg vroegen haar of ze nog een wens had. Ze zou graag nog eens naar Ameland willen, maar nee daar zag ze toch ook tegenop. Vlak er na kregen we bericht dat mijn oom flink achteruit ging. Ze verzuchtte dat ze zo graag naar hen toe zou willen, om hen te zien maar ook uit dank voor wat de familie allemaal voor haar had gedaan. En toen de tip van de thuiszorg; dat is ook een wens. Vrijdags wens ingestuurd, ik werd gebeld en zaterdag werden we al opgehaald.
Wat een geweldige dag. Ad en Jochem de vrijwilligers, vader en zoon, waren geweldig. Ze straalden rust en vertrouwen uit. Dat had mijn moeder nodig. Ze namen met alles de tijd. We konden zo lang als wij wilden blijven. En alles deden ze even vrolijk en geduldig.
Beide families hebben genoten van het ( laatste) weerzien. Vandaag, een dag later, is mijn moeder er nog vol van. Ze is moe maar heeft alles bewust meegekregen en is zeer dankbaar. Iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt 1000x dank. En in het bijzonder Ad en Jochem!
Leony van der Lienden