Op zaterdag 16 maart ging de wens van mijn moeder in vervulling: nog een keer naar Vlissingen, waar ze geboren en getogen was. Nog een laatste keer naar het strand, de (straffe) wind door de haren te voelen en nog een keer met familie samenzijn in strandpaviljoen Panta Rhei. We werden opgehaald in Leiden bij het hospice door Gerard en Merie en het was het begin van een fantastische dag. Mijn moeder kon heerlijk liggen op de brancard tijdens de rit, anders was deze rit haar nooit gelukt.
Eenmaal in Vlissingen aangekomen reed Gerard de ambulance de glooing af, waardoor mijn moeder heeft kunnen genieten van de wind, de zee en de zilte lucht. Het was heel emotioneel, maar zo ontzettend mooi. Na een tijdje reden we naar strandpaviljoen Panta Rhei, die een mooie ruimte voor ons had, omringd door het strand. Mijn moeder heeft genoten om nog een laatste keer bijna de hele familie om haar heen te hebben. Ze heeft zelfs nog ruim een uur in een stoel gezeten! We hebben soep gegeten en een heerlijk broodje, en een ijsje voor mijn moeder. Ook heeft ze nog een keer een latte macchiato kunnen drinken,
Heel moe, maar ook heel voldaan begonnen we eind van de middag de terugreis naar Leiden. Mijn moeder heeft lekker geslapen op de brancard en in het het hospice iedereen de oren van de kop gekletst over deze bijzondere dag. 10 dagen later is ze overleden. Maar ze is gegaan met de herinneringen van deze fantastische dag. Het was prachtig! Zoveel dank dat jullie dit mogelijk maken.
Femke, dochter van Anne-Marie de Vos Burchart-Peters