Lieve Helden van Stichting Ambulance Wens,
Namens mijn oom, tante, nichtje en mezelf, wil ik jullie graag van harte bedanken voor het waarmaken van mijn tante’s laatste wens; namelijk nog één keer de zee kunnen zien. Op dinsdag 11 juli j.l., mocht ze samen met jullie kanjers van een vrijwilligers, Gerrit en Cees, met de ambulance naar Texel. Wat hebben wij viertjes genoten! Gerrit en Cees moesten al om 05.30 opstaan om op tijd in Zwolle te zijn en stonden desondanks met een grote smile en een lief knuffelbeertje aan de deur. Op Texel hebben we diverse stops gemaakt, waaronder een gezellige lunch, een prachtige uitkijk op de dijk, het strand en we hebben zelfs van dichtbij schaapscheren mogen bekijken. Hilarisch momentje was de speurtocht naar een souvenir voor de 4 thuisblijvende kinderen, waarbij de ambulance dwars door een volle winkelstraat (met mijn nichtje en ik in een volgauto waarbij we diverse vreemde blikken kregen toegeworpen) en een braderie reden, om vervolgens op een druk punt te stoppen en met brancard en al een overvolle souvenirwinkel binnen te stappen. Ondanks de korte overtocht van Texel naar Den Helder, zijn Gerrit en Cees er onverwachts toch nog in geslaagd om mijn tante aan dek te krijgen, waardoor ze die ervaring ook nog op het lijstje kon bijschrijven. Het was een lange dag voor de heren, maar ik hoop dat onze eeuwige dankbaarheid het ze waard heeft gemaakt.
Nogmaals wil ik onze diepe dankbaarheid betuigen, voor de mogelijkheid om deze wens nog in vervulling te laten gaan. Gerrit & Cees hebben ons zo lief bijgestaan en we hebben genoten als een groep, met elkaar. Een diepe buiging voor het werk wat jullie -met z’n allen- doen, voor de meesten, zo niet allen, vrijwillig. Voor ons zijn jullie helden en hebben jullie ons een herinnering gegeven die we nooit meer vergeten zullen. Aan Gerrit & Cees: bedankt voor alles wat jullie voor ons gedaan hebben! b $
Met liefdevolle groet, Gerdien Heidema