24 april 2017
Dat je nog zo’n topdag kunt hebben als de dagen eigenlijk zo somber zijn…jullie doen fantastisch werk! Eind maart van dit jaar werd onze vader gediagnosticeerd met alvleesklierkanker. Uitgezaaid, laatste stadium, niks meer aan te doen. Dat was zo’n beetje de boodschap. Via Facebook had ik verhalen gelezen en zodoende kende ik de stichting. Al een dag nadat ik onze wens had ingediend werd ik gebeld: “Natuurlijk doen we dat mevrouw, zeg maar wanneer!”
Alles voor het vervoer van mijn vader wordt geregeld. De ambulance broeders vertrekken al een dag van tevoren naar de omgeving van Winschoten waar mijn ouders wonen, zodat ze op tijd kunnen vertrekken. Het is een heel eind rijden naar Arnhem! Mijn vader wordt lekker ingestopt met de befaamde ambulancebeer (die heeft een ereplekje). Onderweg af en toe een plaspauze en zelfs dat bracht goede momenten met zich mee, zo vertrouwde hij Cees toe: “daar hield ik ook altijd pauze als ik voor het werk onderweg naar Arnhem was”.
Mijn vader kent Alex van Hooff van Burgers’ Zoo persoonlijk en een dagje naar de dierentuin werd dan ook in samenwerking met hem geregeld. Het werd uiteindelijk een druk programma, want vermoeiend of niet, mijn vader wilde zoveel mogelijk uit de dag halen. We mochten de aapjes, de olifanten en de wrattenzwijnen wat te eten geven en we namen een kijkje bij het voederen van de tijgers. Tenslotte maakten we met de brancard nog een ritje door de Ocean en ook daar mochten we nog even achter de schermen kijken. Moe maar voldaan namen plaats in de ambulance, veilig in handen van Cees en Kees die daarna weer richting Rotterdam moesten, waar de thuisbasis van de Stichting is. En dan te bedenken dat deze mensen werken als vrijwilliger, puur uit de goedheid van hun hart!
We kijken terug op een prachtige dag en willen jullie allemaal heel hartelijk bedanken, met name ook de twee Kezen (Kees en Cees)! Het was onvergetelijk.