Mijn oma kreeg in januari 2017 te horen dat ze niet zo heel lang meer te leven heeft. Dat vond ik niet leuk. Daarom wilden we graag een grote wens van haar vervullen. Ze wilde graag naar Brunsbüttel in Noord-Duitsland. Daar wonen haar zus, zwager en nichtjes. Haar zwager is ook ernstig ziek. Ze wilden hem heel graag nog eens zien. En natuurlijk ook haar andere familie én de omgeving waar zij vroeger heeft gewoond.
Omdat mijn oma niet zo lang in de auto kan zitten, hebben we aan Stichting Ambulancewens gevraagd of mijn oma met de ambulance naar Duitsland kon worden gebracht. En dat kon! Vrijdag 17 januari 2017 werd ze naar Brunsbüttel in Duitsland gebracht. Het was wel vijf uur rijden. We konden zelfs een weekend. De zondag erna is ze weer met de ambulance naar huis gebracht.
Ze had er heel veel zin in. In de ambulance was het gezellig. Er was genoeg zuurstof (dat had ze nodig en dat hadden de vrijwilligers van de ambulance geregeld). Er konden twee mensen mee, dat was leuk. En Mario de mascotte ging ook mee. Het uitzicht in de ambulance was heel goed. Wij konden alles zien, maar niemand kon ons zien.
De heenreis hebben we een ruststop gemaakt. Mijn oma gaf aan dat ze wel graag een braadworstje zou willen eten. Echte Duitse braadworst. “Geen probleem”, zeiden de vrijwilligers. Ze hebben de brancard uit de ambulance gehaald en zijn zo bij een ‘Raststätte’ een restaurant ingegaan. Daar hebben we samen braadworst, schnitzel en curryworst gegeten.
Iedereen was blij elkaar weer te zien en iedereen heeft genoten. Wat zijn we blij dat we haar wens hebben opgegeven bij Stichting Ambulancewens!
Egbert en Erica, heel erg bedankt dat jullie dit weekend er bij waren en hebben gezorgd dat dit kon. Jullie zijn ontzettend aardig en vrolijk. Ook bedankt dat jullie al mijn vragen hebben beantwoord, zodat ik een spreekbeurt over de Wensambulance kan houden.
Hartelijke groetjes,
Mayka Neijmeijer